ظرفیت تولید۳۲میلیون تن فولاد واقعی در کشور

از سوی دیگر داده های آماری منتشر شده از سوی این انجمن نشان می دهد که میزان تولید فولاد ایران در ماه ژانویه جاری ۲ میلیون و ۶۰۰ هزار تن و ۳۹.۳ درصد بیش‌تر از مدت مشابه سال ۲۰۲۳ بود. به این ترتیب جایگاه ایران در ژانویه سال ۲۰۲۴ میلادی از دهمین تولیدکننده بزرگ فولاد جهان به نهمین تولیدکننده بزرگ ارتقا یافت.

این در شرایطی است که تحلیلگران یکی از مهمترین چالش های این صنعت را بحث تامین انرژی می دانند و معتقدند محدودیت های موجود در این حوزه موجب کاهش تولید ها می شود. با این وجود فرشاد مقیمی معاون وزیر صمت اخیرا اعلام کرده است که با توجه به اینکه امروز مسایل مختلفی از جمله ناترازی ها در بحث انرژی داریم، بایستی با نوسازی صنایع میزان سهم انرژی در صنعت را به حداقل برسانیم. به خصوص اینکه کاهش مصرف انرژی تاثیر زیادی در کاهش آلاینده کننده ها می تواند داشته باشد.

مقیمی همچنین تاکید کرده است که در بحث تامین انرژی تاکید بر این است که شرایط سرمایه گذاری توسط بخش خصوصی مهیا شود و لذا روی شهرک های نیروگاهی متمرکز شده ایم و زیرساختهای احداث و راه اندازی شهرک های نیروگاهی آماده است. با این وجود در خصوص تامین انرژی توسط خود صنایع و بخش خصوصی نقطه نظرات بسیاری وجود دارد و در مورد نحوه عملیاتی ساختن آن نظرات متفاوتی وجود دارد.

با توجه به روند افزایش مصرف انرژی ناترازی ها بیشتر می شود

بهرام سبحانی رییس انجمن تولید کنندگان فولاد در این خصوص و اینکه روی تاسیس شهرک های نیروگاهی تاکید می شود  گفت: به هر حال یک ناترازی در کشور هست که باید جبران بشود برای جبران هم متولی امر وزارت نیرو است و باید کسری ها را مشخص کند و برنامه داشته باشد.

سبحانی افزود: با توجه به روند افزایش مصرف این ناترازی بیشتر هم می شود و برنامه جبرانی می خواهد که سالی چقدر نیروگاه و ظرفیت جدید اضافه کنند. برای این موارد وزارت نیرو باید برنامه ریزی کند اما در حوزه سرمایه گذاری خود بخش خصوصی هم می تواند باشد و الزامی نسبت به اینکه حتما بودجه بخش دولتی صرف شود نیست. منتها جنبه اجبار اینکه حتما توسط خود بخش خصوصی صورت بگیرد یک بحث دیگر است و بر فرض بگویند یک صنعتی که برق می خواهد خودش نیروگاه بزند اگر این به صورت یک قانون بشود یعنی هر صنعتی کنار خود یک نیروگاه هم بزند! در این صورت چقدر نیروگاه های پراکنده با طرفیت های مختلف راه اندازی می شود. ضمن اینکه آیا این اقدام اصلا اقتصادی هست یا نیست، سوخت رسانی به این نیروگاه ها و غیره چگونه خواهد بود.

رئیس انجمن تولید کنندگان فولاد ایران ادامه داد: با این وجود اینکه شهرک نیروگاهی بزنند یا مجموعه نیروگاهی را در جاهایی که توجیه دارد کنار خود وزارت نیرو جانمایی کنند و سرمایه بخش خصوصی باشد طبیعتا یک راهکار است.

تنزل رتبه فولاد ایران به دنبال تشدید محدودیت‌های انرژی

آمار دقیقی از کاهش تولید به دلیل محدودیت انرژی فعلا نداریم

وی همچنین در پاسخ به این سوال که در سال جاری محدودیت های تامین انرژی چقدر موجب کاهش تولید این صنعت شده است گفت: هنوز آمار دقیق نداریم چون برخی جاها محدودیت کمتر دارند و برخی دیگر نیز محدودیت ها بیشتر است. به عبارت دیگر می توان گفت به کارخانه های مختلف محدودیت های متفاوت داده اند و لذا آمارهای کاهش تولید در جاهای مختلف نیز متفاوت خواهد بود.

سبحانی همچنین در خصوص وضعیت صنعت فولاد در سال جاری نیز اظهار داشت: مطمئنا صنعتی فولاد اگر با ظرفیت هایی که برای آن طراحی شده کار کند طبیعتا زیان ده نیست منتها مشکل همین است که یا به دلیل کمبود گاز یا به دلیل تخصیص برق از تمام ظرفیت این صنعت بهره برداری نمی شود، این در حالی است که هزینه های جاری برای کل ظرفیت انجام می شود.

وی ادامه داد: در واقع مساله اینجا است که اگر دو سه ماه به دلیل قطعی برق یا گاز تعطیل شود نیروی انسانی را که نمی توان اخراج کرد و باید حقوق ها پرداخته شود و لذا هزینه روی کل هزینه ها تولید کارخانه سرشکن می شود و ممکن است حاشیه سود را پایین بیاورد و ممکن است یک جاهایی حتی منفی هم بشود ... اما اگر بر اساس ظرفیتی که در کارخانه طراحی کردند و ساختند کارخانجات کار کنند فی نفسه زیان ده نیست مگر اینکه با این شرایط زیان دهش بکنند.

رئیس انجمن تولید کنندگان فولاد ایران همچنین در پاسخ به این سوال که کل ظرفیت صنعت چقدر است و از چند درصد این ظرفیت استفاده می شود گفت: همانطور که می دانید در صنعت فولاد بالغ بر ۴۵ میلیون تن ظرفیت تولید داریم اما ۳۲ میلیون تن تولید واقعی داریم.

وی در پایان در خصوص واردات ورق فولادی نیز اظهار داشت: ورق وارد می شود با این وجود هم مقدار کم است و هم از نوع ورق هایی است که در داخل یا تولید نمی شود یا به اندازه کافی تولید نمی شود.