جای خالی یک برنامه منسجم در بازار دارویی کشور

به گزارش اکونگار به نقل از دنیای‌اقتصاد؛ بازار دارویی در حال و آینده نیازمند یک برنامه منسجم و مدون است که در آن نیازها و نحوه پاسخگویی به نیازها و همچنین تامین منابع آن در یک چارچوب مشخص زمانی صورت گیرد.

محمدرضا زرگرزاده، عضو هیات‌مدیره انجمن علمی داروسازان ایران، با بیان این مطلب اظهار کرد: نظام دارویی یک نظام چندبخشی است؛ یعنی بخش‌‌‌های مختلف درگیر این موضوع هستند؛ از وزارت بهداشت تا سایر دستگاه‌‌‌ها مانند سازمان برنامه و بودجه، مجلس شورای اسلامی، وزارت امور اقتصادی و دارایی، سازمان امور مالیاتی و گمرک درگیر هستند.

زرگرزاده ادامه داد: ما احتیاج به یک شبکه منسجم تصمیم‌سازی در زمینه بحث برنامه‌‌‌ریزی دارویی با تولیت سازمان غذا و دارو داریم تا این مجموعه‌‌‌ها نیازها را احصا و تامین کنند.

عضو هیات‌مدیره انجمن علمی داروسازان ایران، با عنوان این مطلب که نگاه زنجیره تحمیلی به جای زنجیره تامینی به هیچ وجه مناسب نیست، گفت: ما نگاه زنجیره تامین نداریم، ما به هر کدام از بخش‌‌‌ها نگاه حلقه‌‌‌ای و بخشی داریم و به عبارتی حلقه‌‌‌ای درست کرده‌ایم که با توجه به توانایی آن بخش و مابقی زنجیره از نگاه ما خارج می‌شود.

او در پاسخ به این سوال که مشکل کمبود دارو در کشور چیست، توضیح داد: نداشتن برنامه، ناهماهنگی. نداشتن ‌فهم متقابل از مشکلات یکدیگر از مهم‌ترین مشکلات کمبود دارو در کشور است. به عبارتی سازمان برنامه و بودجه نمی‌‌‌داند که عدم‌ایفای تعهدات دارویاری که با تاخیر داده می‌شود یا بیمه نمی‌‌‌داند که با تاخیر منابع مالی را به زنجیره برساند یا شرکت پخش نمی‌‌‌داند که اگر این را با تاخیر یا زمان نامناسب برساند به زنجیره، کل زنجیره تامین دارو مختل می‌شود.

زرگرزاده در پاسخ به این سوال که آیا آمار دقیقی از کمبود دارو دارید، گفت: من آمار دقیقی در این زمینه ندارم، ولی ما کف جامعه را می‌‌‌بینیم که مردم در تامین برخی داروها مشکل دارند.

او ادامه داد: در حال حاضر بزرگ‌ترین مساله در حوزه دارو که می‌‌‌تواند تعیین‌کننده نقش ما در نظام سلامت باشد، موضوع اقتصاد ناسالم دارو است.

زرگرزاده اظهار کرد: وضعیت اقتصاد سلامت ما بسیار بیمارگونه است و بسیار مشکل دارد. بخش‌‌‌های مختلف زنجیره تامین دارو در حقیقت درگیر این مشکل هستند. داروخانه‌‌‌ها به‌عنوان انتهای زنجیره تامین دارو مشکل جدی دارند، علاوه بر آن، پخش‌‌‌ها و تولیدکننده‌ها هم دچار مشکل جدی هستند.

او افزود: بخش‌‌‌های مختلف در گردش اقتصادی مناسب و فعالیت اقتصادی سودآور متناسب مشکل دارند و این موضوع باید بازنگری شود و اگر این اتفاق نیفتد، صحبت از نقش داروساز در نظام سلامت یک مقداری مع‌الفارق می‌شود، چون اساسا آنقدر درگیر مباحث اقتصادی و تامین اقتصادی، سودآوری و زنده ماندن و ادامه حیات خود هستند که دیگر نمی‌‌‌توانند به نقش خود فکر کنند.

زرگرزاده در پاسخ به سوال که پیشنهاد شما برای اینکه مشکل حل شود چیست، گفت: پیشنهاد من این است که عالی‌‌‌ترین مقام اجرایی کشور باید یک شورایی متشکل از همه تاثیرگذاران را مامور کند دور یک میز بنشینند و موظف شوند که همدیگر را بفهمند و به یک برنامه کلی به عنوان رویکرد اصلی نظام اجرایی کشور واقعا نیاز داریم، این بحث مهم و حیاتی است و اگر دیرتر به آن برسیم ممکن است مساله خیلی حادتر از این شود.

عضو هیات‌مدیره انجمن علمی داروسازان ایران با طرح این سوال که چرا شاهد بعضی از کمبودهای دارویی یا نابسامانی دارویی هستیم، افزود: به نظر من نبود نگاه جامع به زنجیره تامین دارو از صفر تا صد و نبود برنامه، سبب بروز این نابسامانی می‌شود.