عدم حمایت دولت از صنعت چرم و کفش
فعال صنعت چرم و کفش می گوید: نوسان نرخ ارز اصلیترین چالش در فرایند تولید و بازار است و از سوی دیگر دولت حامی صنعت نیست و تنها سرمایه گذار صنعت چرم و کفش بخش خصوصی است.
به گزارش اکونگار به نقل از بازار، صنعت چرم و کفش کشور طی سال های اخیر در شاخه های مختلف شاهد رشد بوده با این وجود در برخی مواقع تولید کنندگان با موانع و چالش های مختلفی مواجه می شوند. به طوری که در حوزه طراحی و بهره گیری از جدیدترین دانش و تکنولوژی روز دنیا در این بخش مشکلاتی وجود دارد.
از سوی دیگر در بحث ماشین آلات نیز تولید کنندگان غالبا با مسائلی همچون به روز نبودن تجهیزات و ماشین آلات مواجه هستند. این در شرایطی است که برخی سازندگان داخلی غالبا با مهندسی معکوس برخی ماشین الات خارجی بخشی از نیاز بازار را تامین می کنند.
بهروز فرزام فعال بخش ماشین آلات صنعت معتقد است علم، تخصص و فناوری لازم برای تولید انواع ماشین آلات را در کشور دارا هستیم اما پشتیبانی نداریم که همین امر هم موجب می شود فعالیت های مجموعه های فعال در این بخش نیز محدود شود. آنچه در ادامه می خوانید گفتگوی بازار با این فعال بخش چرم و کفش کشور است.
اصولا فعالان حوزه صنعت در فرایند تولید و بازار خود با یکسری موانع و چالش ها مواجه هستند. شما در مسیر تولید با چه مشکلاتی روبرو می شوید چگونه موانع را رفع می سازید تا بتوانید در بازار باقی بمانید؟
همانطور که می دانید یکی از اصلی ترین مسائل در این حوزه بحث تورم و گرانی ها است، البته ما هر سال این تورم و گرانی را داریم اما برخی مواقع تورم هایی مثل تغییر قیمت دلار به وجود می آید که ضربه شدیدی به ما تولید کنندگان و سازندگان ماشین الات می زند. مثلا ما یک سقف سوددهی برای خود در نظر می گیریم که متناسب با آن تولید و قیمت گذاری داشته باشیم اما با این نوسان قیمت ها برنامه های ما به هم می ریزد.
در واقع درست است که آهن، قطعات خارجی و لوازم برقی تغییر قیمتی خود را در طول سال دارد اما معمولا به ندرت است با این وجود نوسان نرخ ارز چالشی فراتر از این حرف ها است؛ یعنی همانطور که گفته شد تا به امروز حدود ۲۸۰ ماشین در صنعت کفش ارائه دادیم اما سوال اینجا است که چگونه این کار را انجام داده ایم و جواب این است که دستگاه ها و ماشین آلات تولیدی را غالبا با وام و یا شرایط اقساطی به مشتریان می دادیم. به عنوان مثال دستگاهی که بر فرض قیمت آن ۳ میلیار تومان بود را به صورت یک میلیارد تومان نقدر و مابقی اقساط می فروختیم. اما این افزایش قیمت دلار و ایجاد تورمی که رخ می دهد علاوه بر سودی که بدست می آوریم ضرر سرمایه ای هم می خوریم! به همین دلیل فعلا فروش اقساطی برای ما صرفه ندارد و باید منتظر رقم خوردن شرایط در آینده باشیم.
با تمام این تفاسیر و با توجه به اینکه تولید کنندگان دیگری نیز در حوزه کاری شما فعال هستند، برای اینکه بتوانید سهم بیشتری از بازار داشته باشید غالبا روی کدام ویژگی تولیدات خود مانور می دهید؟
در حقیقت ما سعی می کنیم خدمات را در اولویت کار قرار بدهیم و در وهله بعدی نیز روی «آموزش» متمرکز هستیم. به این معنا که به مشتری و خریدار آموزش بدهیم چگونه با دستگاه کار کند و چگونه بهره وری بیشتری داشته باشد. از سوی دیگر ما همواره سعی می کنیم دستگاه ها را با شرایط مختلف به مشتریان ارائه بدهیم که بتوانند یک خط تولید را راه اندازی کنند.
با توجه به اهمیت به روز بودن ماشین آلات و دستگاه ها برای صنعت کفش، ارزیابی شما از وضعیت فعلی ماشین آلات این حوزه چیست و ماشین آلات کفش ایران را قابل رقابت با تولیدات کدام کشور می دانید؟
یکی از مسائل پیرامون این صنف عدم حمایت بخش دولتی است و همین امر موجب شده بخش خصوصی در این حوزه تنها سرمایه گذار باشد. این در حالی است که افراد انگشت شماری در این صنعت هستند که از صفر تا صد صنعت را به خوبی می دانند و هر آنچه صنعت نیاز دارد و تکنولوژی روز دنیا را دارد را برای تولید کنندگان داخل ارائه می دهند.
بنابراین افراد انگشت شماری که سرمایه را در کار می گذاریم بر اثر تورم دچار ضررهای سرمایه ای می شویم و اینگونه می شود که از صنعت عقب می مانیم. شاید جالب باشد بدانید اگر به چین بروید و بخواهید جدیدترین دستگاه ها را وارد کنید اجازه نمی دهند وارد ایران شود. بلکه یکسری دستگاه های از مد افتاده که بازدهی لازم را ندارد را به ما می فروشند که آن هم از نظر قیمتی قابل توجیه نیست. در حالی که علم، تخصص و فناوری لازم برای تولید انواع ماشین آلات را در کشور دارا هستیم اما پشتیبانی نداریم که همین امر هم موجب می شود فعالیت های ما نیز محدود شود.