ادامه التهاب بازار تایر/ تولیدکننده و مصرف‌کننده، هر دو ناراضی
بررسیها نشان می‌دهد، با وجود ظرفیت تولید تایر به میزان کافی و تخصیص ارز به میزان موردنیاز، عوامل مختلف باعث گرانی و کمبود لاستیک در بازار شده است.
به گزارش اکونگار به نقل از مهر، علی‌رغم سابقه دیرینه صنعت تایر در ایران، تولیدکنندگان و مصرف‌کنندگان این کالا در سایه سوءتدبیر مدیران تصمیم‌گیر دچار مشکلات عدیده‌ای همچون کاهش تولید، کمبود تایر در برخی سایزها و گران‌فروشی هستند. اما علت اصلی نابسامانی‌های اخیر در بازار تایر چیست و مشکل از کجاست؟
اخیراً محسن صفدری مدیرکل دفتر صنایع شیمیایی پلیمری وزارت صمت، گفته است: بر اساس اطلاعات سامانه جامع تجارت که مبنای آن خود اظهاری تولیدکنندگان است، میزان تولید در ۵ ماهه ابتدایی سال‌جاری نسبت به مدت مشابه سال گذشته، حدود ۱۴ درصد کاهش یافته است.
این مقام مسئول در وزارت صمت افزود: تولید تایر سواری در سال گذشته حدود ۹ میلیون و ۱۰۰ هزار حلقه بوده است؛ اما امسال این میزان به ۸ میلیون حلقه رسیده است؛ بنابراین در بخش تایر سواری تقریباً یک میلیون و ۱۰۰ هزار حلقه کاهش تولید داشته‌ایم.
این در حالی است که اطلاعات به دست آمده از بانک مرکزی نشان می‌دهد ارز تأمین شده برای تولیدکنندگان تایر در پنج‌ماهه نخست سال جاری از مدت مشابه سال گذشته و متوسط ۵ سال اخیر بیشتر بوده است.
اما برخی کارشناسان صنعت تایر معتقدند که این میزان کاهش تولید نمی‌تواند دلیل اصلی افزایش قیمت تایر به ۲.۵ برابر قیمت مصوب باشد و عوامل دیگری نیز بر کاهش تولید و کمبود و گرانی این کالا اثر داشته است.
معاونت تجارت و خدمات وزارت صمت بهمن‌ماه سال قبل به‌منظور کنترل التهابات بازار تایر سواری که متأثر از اقدامات قبلی این وزارت‌خانه بوده؛ یک راه‌حل جدید را به بوته آزمایش گذاشت.
در این راه‌حل جدید، عاملان فروش می‌بایست در پلتفرم‌هایی همچون کسبینو ثبت‌نام کرده و تولیدکننده نیز موظف بود موجودی انتقالی به آنها را به این پلتفرم‌ها اعلام کند و فروش در پلتفرم‌ها هم باید در سامانه تجارت ثبت می‌شد تا بدین صورت امکان واسطه‌گری، دلالی و احتکار کالا از بین برود. البته این طرح به علت ایرادات اجرایی و قانونی تقریباً عملی نشده و هم اکنون و بعد از ۶ ماه از آغاز این طرح، می‌توان ادعا کرد که کوچک‌ترین توفیقی در کاهش فاصله قیمت بازار آزاد و مصوب این کالا به‌واسطه اجرای این طرح به دست نیامده است.
از طرف دیگر، بنا بر نظر رئیس انجمن تولیدکنندگان تایر ایران، متأسفانه لاستیک به‌عنوان یک کالاهای سرمایه‌ای در نظر گرفته شد؛ جمال میرزایی در این باره گفته است: «ببینید تقاضا بالا است، تقاضا کاذب است؛ یعنی خیلی از تقاضاهایی که وجود دارد، خیلی از مردم به‌ازای هر یک کد ملی درخواست یک تایر می‌کنند، نیازشان هم نیست، ما در شبکه‌های فروشمان می‌بینیم؛ یعنی تقاضا بر اساس میزان اختلاف قیمت بین تولید و بازار آزاد است؛ یعنی هر چقدر هر سایزی که اختلاف بازارش زیاد باشد آن تقاضا به‌شدت افزایش پیدا می‌کند این خودش بیانگر این است که این کالا دارد به‌صورت یک کالای سرمایه‌ای دیده می‌شود.»
تعرفه واردات تایر سواری ۳۲ درصد است و ارز تخصیص‌یافته به آن نیز دارای اولویت ۲۵ است. با این شرایط قیمت تایر خارجی حدود دو برابر قیمت مصوب خودروی داخلی می‌شود و قیمت دو جفت تایر خارجی برابر با کل دریافتی ماهانه کارگران حداقل‌بگیر (حدود ۸ میلیون تومان) می‌شود.
در نتیجه عملاً واردات ابزاری برای تنظیم بازار نخواهد بود؛ چون اکثر مردم توان خرید این تایرها را نخواهند داشت. آمارهای گمرک نیز حاکی از کاهش ۴۰ درصدی واردات تایر سواری در پنج‌ماهه نخست امسال نسبت به مدت مشابه سال قبل است.
این موارد باعث شده هم تولیدکننده و هم مصرف‌کننده از شرایط بازار ناراضی باشند. هم اکنون با وجود پتانسیل تولید تایر به میزان کافی و تخصیص ارز به میزان موردنیاز، عوامل فوق از یک سو باعث کمبود و گرانی لاستیک و از سوی دیگر باعث ضررده شدن شرکت‌های تولیدکننده شده است.