این کشورها مهمترین مقاصد صادراتی لوازم خانگی ایرانی هستند/ دو روی سکه صنعت در بازار داخلی و خارجی

به گزارش اکونگار؛ لوازم خانگی ایرانی یکی از صنایع مهم و پر رونق در کشور ایران است که تولیدات آن در سال‌های اخیربه دلیل کیفیت مطلوب، قیمت مناسب و...، توانسته است بازارهای کشورهای همسایه حضور پیدا کند. این صنعت در حوزه‌های مختلفی از جمله لوازم آشپزخانه، لوازم روشنایی، لوازم تزئینی و دکوراسیون، لوازم الکترونیکی و ... فعالیت دارد و تولیدات آن به صورت گسترده در بازارهای مختلف داخلی و خارجی عرضه می‌شود.

کدام کشورها مقصد صادراتی لوازم خانگی ایرانی هستند؟

مسئولان وزارت صمت می‌گویند، با توجه به کیفیت مطلوب لوازم خانگی ایرانی و قیمت آن‌ها، کشورهای مختلف جهان به تولیدات این صنعت علاقه زیادی نشان داده‌اند. برخی از کشورهایی که بازار صادرات لوازم خانگی ایرانی را به خود جلب کرده‌اند عبارتند از: عراق، افغانستان، ترکمنستان، قطر، امارات متحده عربی و ... این کشورها به دلیل نزدیک بودن جغرافیایی، تجربه خوب با محصولات ایرانی، قابلیت همکاری در زمینه تجارت و صادرات و ... به عنوان بازارهای مهم برای لوازم خانگی ایرانی شناخته می‌شوند.

با توجه به رشد پایدار صنعت لوازم خانگی در ایران و تلاش تولیدکنندگان برای بهبود کیفیت و گسترش بازار صادرات، می‌توان انتظار داشت که لوازم خانگی ایرانی به زودی به یک برند قدرتمند در بازار جهانی تبدیل شود و در رقابت با برندهای معروف جهانی نقش مؤثری ایفا کند.

قیمت لوازم خانگی تولید داخل کی افزایش می‌یابد؟

محمد مهدی برادران، معاون وزیر صمت چندی پیش در رابطه با وضعیت صنعت لوازم خانگی گفت: سال گذشته تاکنون مجوزی برای افزایش قیمت لوازم خانگی صادر نشده و تولیدکنندگان هم به دلیل رقابت با قاچاق و کاهش قدرت خرید مردم، بیشتر به دنبال کاهش قیمت تمام شده هستند.

ایران در میان ۱۰ تولیدکننده سایدبای ساید جهان؟

او افزود: در حال حاضر جزو ۱۰ تولیدکننده سایدبای‌ساید در سطح جهان هستیم که پیشرفت و تکنولوژی خوبی حاصل شده است، همچنین در برخی گروه‌های کالایی مثل کولر گازی، ظرفشویی، ماکروویو و لوازم خانگی کوچک هم یا تولید محدود بود یا تولید نداشتیم، اما در حال حاضر جهش‌های چند برابری در تولید این گروه‌های کالایی داشتیم و عمق تولید هم بیشتر شده است.

کدوم محصول بیشترین سهم تولید را دارد؟

معاون وزیر صمت گفت: در حال حاضر بالاترین حجم صادراتی در گروه لوازم‌خانگی، ابتدا مربوط به یخچال‌فریزر و پس از آن ماشین‌های لباسشویی اختصاص دارد که عمده‌ترین مقصد صادراتی آن عمدتا کشورهای عراق و افغانستان هستند.

قیمت‌گذاری دستوری پاشنه آشیل صنعت لوازم خانگی 

درحالی که معاون وزیر صمت وضعیت صنعت لوازم خانگی در کشور را مطلوب ارزیابی میکند، فعالان بازار و تولیدکنندگان معتقدند که، متاسفانه در حال حاضر مداخله دولت در قیمت‌گذاری را به صورت حداکثر داریم و تقریبا ۸۰‌درصد اقتصاد ایران دولتی است. بنابراین جزو اقتصادهای دولتی در دنیا هستیم که مشارکت بخش خصوصی در آن ناچیز است. این مدل قطعا پاسخگو نخواهد بود و دارای اثرات منفی زیادی است.

به اعتقاد فعالان صنعت لوازم خانگی، اگر می‌خواهیم اقتصاد قدرتمند‌تری داشته باشیم، دولت باید برای ایجاد زیرساخت‌ها و بستر فعالیت بخش خصوصی اهمیت بیشتری قائل شده و با قوانین مناسب، امنیت سرمایه‌گذاری را افزایش دهد.

قیمت‌گذاری دستوری یا سرکوب قیمت‌ها 

دولت قیمت‌گذاری دستوری را نوعی مدیریت بازار می‌داند، اما فعالان بازار معتقدند که، دخالت دولت در قیمت‌گذاری و سرکوب قیمت‌ها، هیچ کمکی به تولیدکننده، مصرف‌کننده و در نهایت اقتصاد ملی نکرده و نتیجه معکوس خواهد داشت. بنابراین مناسب است که هرچه زودتر دولت و حاکمیت از اعمال این سیاست منصرف شده تا رشد اقتصادی کشور افزایش پیدا کند.

کیفیت؛ حلقه مفقوده برخی محصولات داخلی

یکی از موارد دیگری که وزارت صمت روی آن مانور می‌دهد، افزایش سهم تولید و تامین نیاز بازار داخلی لوازم خانگی است، اما صنعت لوازم خانگی به صورت جدی از معضلی به نام تولید محصولات بی‌کیفیت رنج می‌برد. 

آمارهای رسمی حاکی از آن است که سالانه بین ۱۳ تا ۱۶ میلیون دستگاه لوازم خانگی انرژی‌بر در کشور تولید می‌شود، که این آمار نسبتاً مطلوبی را نشان می‌دهد. همچنین، آمار‌های بالاتری نیز وجود دارند که شامل لوازم غیربرقی و گازی و به عبارتی غیرانرژی‌بر هستند، که این آمار تولید را حتی تا ۸۰ میلیون دستگاه نیز افزایش می‌دهد.

رشد صنعت لوازم خانگی به مدد ممنوعیت واردات کالاهای خارجی

همچنین در پنج سال اخیر صنعت لوازم خانگی رشد قابل توجه ۷۵ درصدی داشته، اما به مدد ممنوعیت واردات و افزایش قیمت ارز در حال حاضر بیش از هزار واحد صنعتی در زمینه تولید لوازم خانگی در کشور فعالیت دارند. از این تعداد، ۸۵ درصد بازار در اختیار ۲۵۰ بنگاه تولیدی است، در حالی که ۱۵ درصد دیگر در دست بنگاه‌های کوچک و نه چندان معتبر است. بسیاری از این شرکت‌های کوچک، تولیدات نامناسب، بی‌اعتبار و خدمات پس از فروش ناکافی دارند.