روایت برنده نوبل اقتصاد از چالش‌ها و ظرفیت‌های اشتغال زنان / مرخصی استحقاقی والدین باید بیشتر شود
کلودیا گلدین برنده جایزه نوبل از چالش‌ها و ظرفیت‌های اشتغال زنان می‌گوید.
به گزارش اکونگار، هفته گذشته، کلودیا گلدین نوبل اقتصاد را از آن خود کرد. او سومین زنی است که نوبل اقتصاد را به خانه می‌برد. علاوه بر این،گلدین اولین زنی بود که به صورت انفرادی برنده این جایزه شد و به دلیل تحقیقات انقلابی و گسترده‌اش در مورد زنان و مسایل آنها در بازار کار مورد تقدیر قرار گرفت.
خبرنگار بلومبرگ گفتگویی با کلودیا گلدین برنده جایزه نوبل اقتصاد انجام داده است که در ادامه مشروح آن را می‌خوانید.
بلومبرگ: دوست دارم گفت‌وگو را با این سوال شروع کنم که چرا به موضوع زنان پرداختید؟شما برای چرا مجموع فعالیت‌های گسترده شما مرتبط با بازار کار زنان بود؟
گلدین: فعالیت من به معنای شناخت نوعی از کار است که به دو موضوع مهم مربوط می‌شود. موضوع اول مسله زنان و تحول نیروی کار در دوره‌های مختلف است. واقعیت این است که زنان بیش از 50 درصد از جمعیت جهان را تشکیل می دهند، پس چرا نباید نگران این موضوع باشیم؟
موضوع دوم جنسیت است، این که فقط مسله جنسیت در بازار کار پررنگ نیست، بلکه محل کار، مشاغل، حرفه‌ها و بیشتر زندگی ما جنسیتی شده است. مسایل جنسیتی حوزه‌ای است که افراد زیادی روی آن کار کرده‌اند، بنابراین آنچه برای من معنی دارد این است که این اثر از اهمیت فوق العاده‌ای برخوردار است.
بلومبرگ:شما در تمام دوران حرفه‌ای خود فرد پیشگامی بودید.کمی از خودتان و شکل‌گیری علاقه شما به اقتصاد برایمان بگویید.
گلدین:من متولد شهر نیویورک هستم. وقتی کودک بودم، دوست داشتم دانشمند شوم. بنابراین وقتی به دبیرستان رفتم این موضوع برایم اهمیت پیدا کرد.
ما اغلب تحت تأثیر یک شخص خاص هستیم و من تحت تأثیر معلم زیست شناسی قرار گرفتم و به علاقه‌مند به رشته باکتری شناسی شدم. وقتی به دانشگاه رسیدم دوره‌های باکتری شناسی را پشت سرگذاشته بودم، اما احساس می‌کردم اطلاعات و راهنمایی کافی در این زمینه ندارم. در نتیجه محبور شدم علاقه‌ام را به اندازه کافی گسترش دهم.
بلومبرگ:از نظر بسیاری از افراد اقتصاد یک رشته مردانه است، وقتی شما کارتان را آغاز کردید فضا مردانه‌تر هم بود. شرایط برای شما به عنوان یک اقتصاددان جوان چطور بود؟
گلدین: مطمئناً فضای رشته اقتصادی هنوز هم تا حدودی مردانه است، زمانی که دانشجوی کارشناسی ارشد بودم، در کلاس‌های تحصیلات تکمیلی دانشگاه شیکاگو من واقعاً یکی از دو زنی بودم که دوره تحصیلات تکمیلی را به پایان رساند. درمقابل حدود 30 یا 40 مرد این کار را کردند.
به نظر می رسید این فضا برای یک زن بسیار سخت باشد، اما اینطور نبود. پس از پایان دوران تحصیلات تکمیلی یکی از اعضای هیات علمی دانشگاه شیکاگو از من قدردانی کرد، زیرا آنها از طرز پرسیدن و نوع سؤالات، عقل و انگیزه قدردانی می‌کردند. این قدردانی‌ها شامل افرادی مانند میلتون فریدمن و گری بکر و باب فوگل هم شده است. دیردر مک کلوسکی، رونالد کوز، جورج استیگلر، کسانی بودند که با آنها کار کردم. فکر می‌کنم با چهار، یا شاید حتی پنج برنده جایزه نوبل همکاری داشتم.
بلومبرگ: به نظر شما بهترین راه برای تشویق زنان برای حضور در حوزه اقتصاد به خصوص در مقاطع کارشناسی ارشد و انتخاب آن به عنوان یک حرفه چیست؟
گلدین: مهمترین کاری که باید انجام شود این است که به مردم بفهمانیم که اقتصاد یک موضوع بسیار گسترده و مهم و از نظر فکری است. اقتصاد افراد را از نظر نیروی کار، از نظر نابرابری، از نظر سلامت، از نظر تحصیلات، از نظر خانواده ارتقاء می‌بخشد. اقتصاد یک حوزه گسترده است و تمام آن در مورد امور مالی نیست. همچنین، اقتصاد فقط برای مردان نیست.
زمانی که ما روی برنامه زنان در اقتصاد در مقطع لیسانس کار می‌کردیم، متوجه شدم، دانشجویان قبل از ورود به کالج، تصور می‌کنند که اقتصاد فقط در ارتباط با امور مالی است. دانشجویان پسر می‌گفتند، این عالی است، من می‌خواهم دانش خود را در زمینه امور مالی ارتقاء ببخشم. بسیاری از دانش‌آموزان دختر(نه تمام آنها) می‌گفتند امور مالی جذابیت ندارد. باید تلاش کنیم تا جوانان پیش از ورود به دانشگاه به معنای علم اقتصاد پی ببرند.
بلومبرگ:چه چیزی شما را به مطالعه درباره بازار کار زنان علاقمند کرد؟
گلدین: زمانی که من دانشجوی کارشناسی ارشد بودم، زیرا چندین دوره آموزشی با آلفرد کان در دانشگاه کرنل گذراندم، رشته او مقررات و سازمان صنعتی بود. وقتی به دانشگاه شیکاگو رفتم، با جورج استیگلر و سام پلتزمن و لس تلسر و رون کوز و افرادی که سازمان‌دهی صنعتی تدریس می‌کردند، دوره گذراندم . در آن زمان، دوره‌ای را در باب تاریخ اقتصادی گذراندم و متوجه شدم که این همان کاری است که می‌خواهم انجام بدهم.
سپس با گری بکر آشنا شدم و دوره‌های او را گذراندم. شکل اقتصاد او بسیار هیجان انگیز و بسیار متفاوت بود. من شروع به کار بر روی موضوعی کردم که حتی نمی‌دانستم در آن زمان «باب فوگل» روی آن کار می‌کند، یعنی اقتصاد برده‌داری آمریکا.
سپس متوجه شدم، چیزی که به آن علاقه دارم این است که بدانم بخش‌هایی از نیروی کار مشغول انجام چه کاری هستند؟پس از پایان دوره برده‌داری، زنان سیاهپوست آزاد شده بودند، درمقابل زنان سفیدپوست از ابتدا آزاد بودند. علاقمند بودم بررسی کنم که آیا این دو گروه نیروی کار متفاوتی در بازار کار هستند ؟ و پاسخ مثبت بود.
من به روشی غیرمستقیم وارد جریان تحقیق شدم و سپس شروع به کار روی خانواده‌ها و مهاجران کردم. شروع به جمع آوری داده‌ها کردم تا بفهمم خانواده‌های مهاجر چطور کار می‌کنند و چه وضعیتی دارند. داده‌های این چنینی به صورت ابزارهای الکترونیکی به دست نمی‌آید. در جریان تحقیقات متوجه شدم که بخشی از خانواده که هیچ کس مطالعه‌ای روی آن انجام نمی‌دهد، زن بالغ، زن متاهل، مادر، همسر و غیره است. آن زمان بود که به شدت روی آن کار کردم. انجام این تحقیق حدود 10 سال بعد از گرفتن دکترا نبود.
بلومبرگ: از آن زمان به بعد، شما به طور گسترده در مورد بسیاری از مسائل زنان نوشتید. خواه این موضوع شکاف دستمزد باشد یا تأثیر پیشگیری از بارداری بر شغل زنان و ازدواج آنها. به نظر شما برای از بین بردن شکاف دستمزد جنسیتی باید چه مواردی بررسی شود؟
گلدین: خب، احتمالاً باید چند چیز را ببینیم، اما من در درجه اول روی این واقعیت تمرکز می‌کنم که اگر زنان در مراقبت از فرزندان سهم بزرگی داشته باشند، نمی‌توانند دارای مشاغلی باشند که مردان بدون حضور در خانه آن را انجام می‌دهند. وقتی این موضوع بیان می‌شود جامعه زنان آن را تایید می‌کنند.
پس از آن باید ببنیم که آیا هیچ تبعیضی در محیط کار وجود ندارد؟ شفافیت دستمزد مهم نیست؟ همکاران بدی در محل کار وجود ندارند؟ انصاف کامل در محیط کار وجود دارد؟ پاسخ تمامی این سوالات نه است.
حس می‌کنم، می‌توانیم از شر تمام همکاران بد، آزار و اذیت و اعمال تبعیض در محیط کار خلاص شویم، اما هنوز هم فاصله بسیار زیادی تا رسیدن به آن داریم. تفاوت بزرگ زمانی ظاهر می‌شود که زنان بچه‌دار می‌شوند. این بدان معنا نیست که زنان بدون بچه، بازار کار کاملاً متعادل و منصفانه،ای دارند، اما با تشکیل خانواده و وظایف مراقبتی که زنان به طور نامتناسبی انجام می‌دهند همه چیز واقعاً تغییر می‌کند.
بلومبرگ:آیا راه‌حلی برای حل این چالش وجود دارد؟
گلدین: خب در برخی کشورها پیش‌دبستانی‌ها و مدارسی وجود دارد که با دریافت شهریه بالا کیفیت مطلوبی را ارایه می‌دهند و مادران می‌توانند از خدمات آنها استفاده کنند.
برای افزایش توانایی زنان در بازار کار نیاز است که اقداماتی مانند مرخصی استحقاقی والدین بیشتر باشد تا پدر و مادر از فرزند نگهداری کنند.
بلومبرگ:چه چشم‌اندازی برای زنان در بازار کار و در نقش‌های رهبری دارید؟
گلدین:من در پیش بینی آینده خیلی خوب نیستم. تغییرات تکنولوژیک زیاد است. سر و صدای زیادی در مورد هوش مصنوعی به پا شده است و ما واقعا نمی‌دانیم که این موضوع به کجا می‌رود و چگونه بر آموزش عالی، آموزش متوسط، تحصیلات پایین، مردان و زنان تأثیر می گذارد. ما فقط در مورد آن مطمئن نیستیم
به‌عنوان یک اقتصاددان، می‌توانم بگویم کرونا درس بزرگی برای ما بود. در دوران هم‌گیری تصور می‌شد، بیکاری دو برابر شود؛ اما نیروی کار یاد گرفت که چطور از فناوری استفاده کند. در نتیجه گذر از این بحران آسان‌تر شد.
بلومبرگ:حالا که برنده جایزه نوبل شدید، چه فعالیت تازه‌ای را آغاز می‌کنید؟
گلدین: من یک مقاله جدید دارم به نام چرا زنان برنده شدند. روزی که جایزه نوبل را بردم به طرز طنزآمیزی و اصلا برنامه ریزی نشده این اتفاق افتاد. این سرمایه‌گذاری من در حوزه حقوقی و مجموعه‌ای از قوانین است که حتی زمانی که از تحصیلات تکمیلی فارغ‌التحصیل شدم، وجود نداشت.
وقتی به زنان می‌گویم، دارم از این حرف می‌زنم که چرا زنان پیروز شدند، آنها به من نگاه می‌کنند و می‌گویند این چه حرفی است که می‌زنی؟ ما بردیم؟ و من به آنها می گویم، آیا متوجه نیستید که در دوره‌ای حتی زنان باردار حق داشتن شغل نداشتند، اما این روزها به راحتی در مشاغل مختلف کار می‌کنند. بنابراین بله، زنان برنده شده‌اند. این که آیا حقوق خاصی وجود دارد که معتقدیم از ما سلب می‌شود، اما حقوق بسیار زیادی وجود دارد که هرگز نمی‌توان آن را از زنان سلب کرد.
