دستکاری آمارهای اقتصادی به سبک طالبان/ شاخص رفاه در افغانستان چه وضعیتی دارد؟

به گزارش اکونگار، کشور افغانستان ده‌ها سال است که با بحران‌های اقتصادی دست به گریبان است، از زمان بازگشت طالبان به این کشور وضعیت اقتصادی مردم به حالت فاجعه بار تبدیل شده و بسیاری از مردم این کشور فرار را بر قرار ترجیح داده‌اند. با این وجود دولت طالبان مدعی است که برنامه‌های رفاهی آنها نتایج مطلوبی داشته و در فهرست پیگیری کشورهای جهان در سال ۲۰۲۳ رتبه افغانستان تغییر کرده است. 

۳میلیارد ساعت هدر رفت تحصیل دختران افغان در هزارمین روز حکومت طالبان / یونیسف هشدار داد

آخرین بررسی‌های بانک جهانی نشان می‌دهد که دلیل تغییر رتبه افغانستان در بخش رفاهی، نتایج مطلوب برنامه‌های رفاهی طالبان نیست؛ بلکه وضعیت فاجعه بار رفاه در شرق آفریقا باعث شده تا رتبه افغانستان دست خوش تغییر شود. 

آوارگی 3.2 میلیون نفر با تسلط طالبان به افغانستان

در گزارشی که از سوی یک موسسه خصوصی تحقیقاتی در کشور آلمان انجام شده، آمده است که تسلط طالبان در سال 2021 بر کشور افغانستان باعث افزایش آوارگی در سراسر این کشور شده و 3.2 میلیون نفر را از خانه‌های خود آواره کرده است. اکثر سازمان‌های غیردولتی محلی و بین‌المللی در آن زمان کار خود را متوقف کردند، اما همچنان دارای شخصیت حقوقی بودند. سمیرا سید رحمان، مدیر وکالت در افغانستان از کمیته بین‌المللی نجات (IRC)  در این رابطه گفت: «افزایش گرسنگی، بلایای طبیعی، بیکاری، بحران بانکی و نقدینگی، محدودیت‌های ناقض حقوق زنان و دختران و نبود یک اقتصاد کارآمد دراین کشور موج می‌زند و اقتصاد افغانستان با بسیاری از بحران‌های همزمان روبرو است. 

امنیت غذایی ۱۷میلیون افغانستانی در خطر

در این گزارش آمده است که بیش از 17 میلیون افغان روزانه با تهدید ناامنی غذایی روبرو هستند. بر اساس برنامه جهانی غذا (WFP)، افغانستان یکی از بزرگترین بحران‌های بشردوستانه جهانی را پشت سر می‌گذارد. با  وجود جمعیتی بالغ بر 40.8 میلیون نفر، 28.8 میلیون نفر از جمعیت افغانستان برای کاهش رنج و حفظ کرامت انسانی به کمک نیاز دارند.

ناامنی غذایی برای ۴۰درصد از جمعیت افغانستان

افغانستان با چالش‌های متعددی مواجه است که 40 درصد از جمعیت این کشور با ناامنی غذایی مواجه کرده. این چالش‌ها شامل اقتصاد در حال فروپاشی، سیل‌های اخیر، انزوا، زلزله های مکرر، خشکسالی‌های مکرر، تاثیر کووید-19، افزایش قیمت مواد غذایی، گسترش بیماری، بحران آب و فرصت‌های شغلی محدود و ... هستند. در حال حاضر، سازمان‌های بین المللی  به بیش از 75 درصد از مصارف عمومی افغانستان یارانه می‌دهند.