احداث نیروگاه تجدیدپذیر، دور از دسترس صنعت گچ
عضو هیات‌مدیره انجمن صنفی تولیدکنندگان صنعت گچ می‌گوید: الزام صنعت گچ به تامین ۱ درصد انرژی تجدیدپذیر از طریق نیروگاه‌های خود‌تامین در حالی اتفاق می‌افتد که این صنعت برخلاف صنایعی مانند فولاد و سیمان از توان مالی لازم برای احداث نیروگاه برخوردار نیست.
به گزارش اکونگار به نقل از دنیای اقتصاد؛ در حالی که صنعت گچ از توانایی مالی لازم برای پرداخت حقوق پرسنل و تجهیز خطوط تولید برخوردار نیست، باید ظرف ۵ سال، سهم انرژی‌های تجدیدپذیر از کل انرژی مصرفی را به ۵درصد برساند که همین امر هزینه‌های بسیار بالایی می‌طلبد.
زمستان امسال اگر چه همراه با بارش‌های مورد انتظار نبود اما خوشبختانه هوا برخلاف سال گذشته به گونه‌ای نبود که دولت مجبور به اعمال محدودیت‌های شدید برای تامین گاز صنایع شود؛ بنابراین می‌توان گفت اغلب صنایع نسبت به سال گذشته به مراتب وضعیت بهتری در زمینه تامین سوخت موردنیاز داشتند؛ صنعت گچ هم از این قاعده مستثنی نبود و واحدهای با مصرف ماهانه کمتر از ۱۰۰۰ مترمکعب گاز هیچ‌گونه محدودیتی را تجربه نکردند و ۵۰درصد گاز واحدهای بزرگ نیز تامین شد تا در ماه‌های انتهایی سال دغدغه‌ای حداقل برای پرداخت حقوق پرسنل و تعمیرات خطوط تولید نداشته باشند.
از سوی دیگر خبرها حاکی است یکی از مهم‌ترین دغدغه‌های صنعت گچ که همواره از سوی انجمن صنفی تولیدکنندگان صنعت گچ مطرح می‌شد، رفع شده و برخلاف گذشته، شرکت ملی پخش گازوئیل موردنیاز ماشین‌آلات واحدها را به طور کامل تامین می‌کند و به همین خاطر نیازی به تامین بخش زیادی از این سوخت از طریق بازار آزاد نیست و بر این اساس می‌توان گفت دولت توجه ویژه‌ای به تامین سوخت این صنعت داشته است؛ با تمام این اوصاف به نظر می‌رسد این صنعت دچار یک مساله بزرگ شده که حل آن برای صنعتی که از توانایی مالی لازم برخوردار نیست، سخت به نظر می‌رسد؛ تولید سالانه یک‌درصد انرژی موردنیاز از منابع تجدیدپذیر که تا سال پنجم به ۵درصد می‌رسد، هزینه‌های بالایی می‌طلبد و حتی خرید این میزان برق از بورس انرژی نیز برای صنعت گچ فشار مالی مضاعفی ایجاد می‌کند و به نظر می‌رسد با توجه به گردش مالی نه چندان بالای این صنعت باید نسخه منطقی‌تری از سوی مسوولان وزارت نیرو تجویز شود.
در همین خصوص عضو هیات‌مدیره انجمن صنفی تولیدکنندگان صنعت گچ گفت: خوشبختانه برخلاف گذشته که همواره واحدهای تولیدکننده گچ با کمبود گازوئیل مواجه بودند، شرکت ملی پخش به میزان موردنیاز شرکت‌ها، این سوخت را در اختیار آنها قرار می‌دهد.
ابوالفضل اقبالیون ضمن اشاره به این مطلب، افزود: در مقاطعی از زمستان سال گذشته دولت به دلیل سردی هوا گاز واحدهای تولیدکننده گچ را قطع کرد اما امسال واحدهایی که مصرف گاز ماهانه آنها کمتر از ۱۰۰۰ مترمکعب است، مشمول محدودیت گاز نشده‌اند و واحدهای بزرگ‌تری که بیشتر از این میزان مصرف می‌کنند، حدود ۵۰درصد گاز موردنیازشان تامین شده است و همین امر در شرایطی که به انتهای سال نزدیک می‌شویم، می‌تواند واحدهای صنعت گچ را برای تامین نقدینگی کمک کند.
او با اشاره به اینکه متاسفانه در شرایط کنونی شاهد تقاضای لازم در بازار به دلیل رکود ساخت‌وساز و سرمای هوا نیستیم و از طرفی هزینه‌های تولید به شدت افزایش یافته است، اظهار کرد: امکان تهیه مازوت برای شرکت‌های تولیدکننده گچ وجود دارد اما از یکسو هزینه‌های تولید به شدت افزایش می‌یابد و از سوی دیگر تغییر سیستم گاز‌سوز به مازوت‌سوز هم زمان‌براست.
عضو هیات‌مدیره انجمن صنفی تولیدکنندگان صنعت گچ با بیان اینکه هزینه‌های برق واحدهای تولیدکننده گچ از حدود دو ماه پیش ۶ تا ۷ برابر افزایش یافته است، گفت: صنعت گچ از جمله صنایعی است که باید یک‌درصد انرژی مصرفی را از محل انرژی‌های تجدیدپذیر تامین کند. این یک‌درصد یا باید توسط شرکت‌ها از طریق پنل‌های خورشیدی و سایر راه‌ها تامین شود یا از بورس انرژی خریداری شود. در غیر‌این صورت این میزان به نرخ بسیار بالایی توسط وزارت نیرو در قبوض برق محاسبه می‌شود؛ بنابراین اثر این یک‌درصد در هزینه‌های برق واحدها به ۲۵درصد می‌رسد.
او ادامه داد: الزام صنعت گچ به تامین ۱درصد انرژی تجدیدپذیر از طریق نیروگاه‌های خود‌تامین در حالی اتفاق می‌افتد که این صنعت برخلاف صنایعی مانند فولاد و سیمان از توان مالی لازم برای احداث نیروگاه برخوردار نیست و حتی هزینه‌های نگهداری و تعمیرات و همچنین حقوق پرسنل خودش را به سختی تامین می‌کند؛ نکته نگران‌کننده این است که هرساله یک‌درصد به این میزان افزوده می‌شود تا در پایان سال پنجم به ۵درصد برسد و قطعا بیش از پیش واحدها را به مرز ورشکستگی می‌کشاند.
اقبالیون خاطرنشان کرد: معتقدم هر واحد تولیدی باید فعالیت تخصصی خودش را ادامه دهد و تا حد امکان در آن پیشرفت کند اما اینکه صنایع به احداث نیروگاه سوق داده شوند، نتایج مثبتی به همراه ندارد چرا که به دلیل فقدان تخصص قطعا نیروگاه را با هزینه‌های بالاتری احداث می‌کنند و از طرفی برنامه‌های توسعه به دلیل نبود نقدینگی عملا متوقف می‌شود؛ بنابراین اگر دولت دچار ناترازی تولید برق است باید راهی را در پیش بگیرد که برای صنعت برق جاذبه سرمایه‌گذاری ایجاد کند.
او افزود: در صحبت‌هایی که با مسوولان داشتیم عنوان کردند که برای جبران هزینه‌های احداث این نیروگاه‌های تجدیدپذیر می‌توانید محصول‌تان را گران‌تر بفروشید در حالی که بازار کشش این افزایش قیمت را ندارد.
اقبالیون با اشاره به اینکه خوشبختانه با توجه به رعایت الزامات زیست محیطی، سازمان محیط‌زیست همکاری لازم را با ما دارد، گفت: وزارت صمت و ادارات کل زیرمجموعه در استان‌ها تا حد امکان با ما همکاری می‌کنند اما تولیدکننده با نهادهای مختلفی مانند سازمان امور مالیاتی روبه‌رو است که در برخی مواقع فشار مضاعفی برای دریافت هزینه‌ها ایجاد می‌کند.
