کارگران طزره در انتظار ریزش مجدد معدن / آوار بیکاری آنان را تهدید میکند
بعد از حادثه دلخراش معدن طزره و فوت ۶ معدنکار و دستگیری سرپرست معدن، احتمال تعطیلی معدن و بهخطرافتادن مجدد جان و معیشت کارگران قوت گرفته است.
به گزارش «اکونگار»: دوازدهم شهریورماه در یکی از تونلهای استخراج زغالسنگ «معدن طزره دامغان» انفجاری رخ میدهد که در پی آن ۶ معدنچی جان خود را از دست دادند. البته ناگفته نماند که دو سال پیش هم به دلیل انفجار، دو نفر از کارگران در همین معدن جان خود را از دست دادند. بعد از این واقعه، تحلیلها و واکنشهای بسیاری را به این موضوع مشاهد کردیم و حتی «دادستان کل کشور» و وزیران «کار» و «کشور» به این روستای دورافتاده سفر کردند. همچنین کمیته حقیقتیاب هم به این منظور شروع به کار کرد. با این وجود یکی از کارگران معدن طزره در گفتوگویی با خبرنگار «اکونگار» تاکید کرد که بهبودی در شرایط ایمنی ایجاد نشده. در همین حال، مدیر ایمنی معدن طزره، در گفتوگو با خبرنگار ما مدعی شد: ورود مسئولان به محل حادثه، دستگیری مدیرعامل مجموعه و مانورهای رسانهای باعث برهم خورد جو روانی معدن شده و این موضوع امنیت شغلی کارگران را تهدید خواهد میکند. در ادامه و جهت آگاهی بیشتر برای آنچه در طرزه در حال جریان است ادامه این گزارش را بخوانید.
شاید به سرنوشت رفیقهایم دچار شوم
«منصور» یکی از کارگران معدن طزره است، او که جزو کارگران باسابقه معدن محسوب میشود، در مورد وضعیت این روزهای معدن بعد از روز حادثه و در مورد آخرین خبرها در مورد خانواده های جان باختگان، به خبرنگار «اکونگار» میگوید با توجه به اینکه حدود ۲ ماه از روز واقعه میگذرد، رفته رفته، همه چیز به وضعیت عادی بازگشته و طبق روال همیشه روند کار را دنبال میکنیم. هنگامی که مجبور شدم در معدن کار کنم خطرات احتمالی را بررسی کردم و میدانم که شاید به سرنوشت رفیقهایم دچار شوم.
نحوه تعامل با خانواده جان باختگان
وی میافزاید: قرار است به خانوادههای فوتیها، دیه جان باختگان را پرداخت و همچنین برخی بستگان آنها را که در همین معدن فعالیت میکنند، به بخشهای بهتر یعنی به قسمت اداری منتقل کردند.
او ادامه میدهد: یکی از اهداف این اقدامات پیشگیری از طرح و تشدید اعتراضات از سوی خانوادههای داغدار است.
به گفته منصور، حدود ۲ سال پیش هم در اثر انفجار دو همکارمان را از دست دادیم و خانوادههای آنها هم با دریافت دیه قانونی به شرکت رضایت دادند. در کل سرنوشت خانوادههای کشتهشدگان همین روند را دارد.
هر چند سال یکبار مجبوریم داغدار رفیقهایمان شویم
این کارگر معدن طزره تاکید میکند: این حوادث، روحیه کارگران را بهشدت کاهش داده، اما هیچ تغییری در وضعیت ایمنی معدن مشاهده نمیکنیم ، هنوز هم امکاناتی که در اختیار داریم از ۵۰ سال پیش بهروزرسانی نشده است. با این شرایط نمیتوان از وقوع حوادث تلخ مشابه جلوگیری کرد و هر چند سال یکبار مجبوریم داغدار رفیقهایمان شویم.
مسئولان آمدند و رفتند، اما اتفاق مثبتی نیفتاد
این کارگر معدن در پاسخ به این سوال که پیگیریهای مسوولان به کجا رسید، میگوید: چند روز بعد واقعه مسوولان یکی پس از دیگری برای بازدید آمدند و حتی دادستان کل کشور، وزیر کار و وزیر کشور هم به معدن آمد ولی رفت و آمد آنها تاکنون، در بهبود وضعیت ایمنی معدن و شرایط شغلی معدن کاران، هیچ تاثیری نداشته است. باز ما ماندیم و معدنی که قرار است ما را در خود دفن کند.
مدیران معدن حتی دلداری هم ندادند
منصورادامه میدهد: شاید این رخداد بهدلیل بیتوجهی کارگران رخ دهد ولی این دلیل نمیشود که بخواهیم همه چیز را به گردن سرنوشت بیندازیم. بعد از روز واقعه، هیچ یک از مدیران شرکت به محل حادثه نزدیک هم نشدند و در واقع از ابراز همدردی با کارگران و دلداری آنان خودداری کردند.
منصور ادامه میدهد: اینجا هم کارگران پیمانکاری فعالیت میکنند و هم رسمی ولی گویا جان ما ارزشی ندارد. بعد از این که فوت کردیم مبلغ دیه به اضافه بیمه و حقوقی که داریم را پرداخت میکنند و فاتحهای میخوانند و تمام.»
کارگران هراسناک، مدیران بدون اعتماد به نفس
مدیر ایمنی معدن طرزه با اشاره به فعالیتهای صورت گرفته بعد از حادثه دو ماه قبل که باعث فوت کارگران این معدن شد به خبرنگار «اکونگار» میگوید: باتوجه به اینکه ۶ نفر از بهترین همکارانمان را در این حادثه تلخ از دست دادیم، طبق وظیفه ذاتی و اجتماعی که بر عهده داریم اقدامات قابلتوجهی برای افرایش سطح ایمنی معدن انجام دادیم. البته همواره به شناسای، ارزیابی و مدیریت ریسک، دقت ویژهای داریم ولی بعد ازحادثه با دامنه وسیعتری اقدامات ایمنی را انجام دادیم.
«محمدعلی حسینی»، ادامه میدهد: توجه داشته باشید حتی بعد از وقوع این حادثه برای تجهیز معدن چند روزی مجبور به توقف کار شدیم ولی با این فعالیتها و پیشگیریهای صورت گرفته هم نمیتوانیم با قاطعیت اعلام کنیم که دیگر شاهد چنین رخدادی نخواهیم بود.
به گفته وی، بعد از حادثه و حاشیههای رسانهای که برای معدن و کارگران به وجود آمد، فضای ترس و هراس بر محیط حاکم شد و مدیران اعتماد بهنفس خود را از دست دادند به دلیل نداشتن اعتماد بهنفس مدیران و کارگرانی که دوستان خود را از دست دادهاند، تولید به شدت کاهش یافته است. بهدلیل ورود برخی از دستگاههای نظارتی به موضوع و نحوه برخوردی که با شخص مدیرعامل و سایر مدیران مجموعه داشتند وضعیت تولیدی و روانی معدن مطلوب نیست.
در انتظار روزهای تاریکتر
او در همین مورد و با اشاره به اهمیت امنیت روانی و شغلی کارگران ادامه میدهد: «مجموعه البرز شرقی در حدود ۲۵۰۰ کارگر شرکتی و پیمانکاری دارد که حالا باید نگران امنیت شغلی و روانی آنها باشیم. بعد از حادثه و در ماه اول، حدود ۳۵ درصد کاهش تولید داشتیم و در ماه دوم هم باید شاهد کاهش حدود ۵۰ درصدی باشیم. این خبر خوبی برای کارگرانی که سرپرست خانواده هستند، نخواهد بود. این وضعیت اگر ادامه داشته باشد، باید در انتظار روزهای تاریکتری در معدن باشیم.
تمرکزمان را از دست دادهایم
حسینی می گوید: باتوجه به حادثه دردناک رخ داده، باز هم میتوانستیم از نظر روانی کارگران را آماده کار کنیم و بهنوعی ریکاوری را در دستور کار قرار دهیم، در سال ۹۴ هم حاشیههایی باعث بهمریختگی وضعیت شرکت شد ولی توانستیم با همکاری هم از آن مرحله عبور کنیم ولی حالا بازداشت مدیرعامل و ورود برخی نهادها باعث شد که تمرکز خود را از دست دهیم.
همین حالا هم ممکن است، حادثهای در معدن رخ دهد
مدیر ایمنی معدن طرزه هشدار میدهد: مجموعه البرز شرق ۱۰۰ کیلومتر تونل دارد و در ۱۰۰ نقطه فعالیتهای معدنی انجام میدهیم، این موضوع میرساند که خطر همواره در کمین است و امکان دارد همین حالا که با شما صحبت میکنم حادثهای رخ دهد. کار در معدن همواره آبستن حوادثی این چنین است.
