روایت جدید از حادثه معدن طبس/چه کسی سنسورهای معدن را خاموش می‌کرد؟
دبیرکل خانه کارگر گفت: سنسوری که باید در هر قسمت کار قرار داده می‌شد تا حادثه قبل از وقوع به اطلاع می‌رسید، قیمتی حدود ۳ هزار و ۵۰۰ تومان داشته است. سنسور بوده ولی به ماموران ایمنی برای اینکه مزاحمتی برای کار ایجاد نکند، گفتند که سنسورها را خاموش کنید! وقتی بازرس می‌آمد، سنسورها را روشن می‌کردند!
به گزارش اکونگار به نقل از ایلنا، مراسم یادبود شهدای کارگر معدن طبس به همت کانون انجمن‌های صنفی کارگران ساختمانی استان قم و خانه کارگر این استان، باحضور کارگران استان و فعالین کارگری روز گذشته برگزار شد.
در این مراسم که با حضور و سخنرانی علیرضا محجوب (دبیرکل خانه کارگر ایران) و اسماعیل گرجی‌پور (معاونت رفاه وزارت تعاون کار و رفاه اجتماعی)، اکبر شوکت (رئیس کانون انجمن‌های صنفی کارگران ساختمانی ایران و دبیر اجرایی خانه کارگر قم) و عباس شیری (رئیس کانون انجمن‌های صنفی کارگران ساختمانی استان قم) برگزار شد، آیت الله فقیهی به نمایندگی از ریاست مجلس خبرگان رهبری نیز در این مراسم حصور داشت.
تهدید کمبود تجهیزات ایمنی برای معادن
در پایان این مراسم علیرضا محجوب (دبیرکل خانه کارگر) با تسلیت و ارسال درود به روان معدن‌چیان کشته شده در حادثه معدن زغالسنگ معدنجوی طبس اظهار کرد: این مجلس برای کارگرانی است که صدا ندارند. این جلسه صدای بی‌صدایان است. به جز جلساتی که در طبس برگزار شده، این اولین جلسه‌ای است که در خارج آن شهر برگزار شده و ابتکار عمل آن با قم و خانه کارگر و تشکلات کارگری این استان بوده است.
وی افزود: ناچارم چند جمله از کارگران ساختمانی بگویم. وقتی از کارگران بی‌صدا می‌گوییم، کارگران ساختمانی از همه بی‌صداتر هستند. حتی کارگرانی که از داربست به پایین می‌افتند، و ۱۴۰۰ کارگر بطور متوسط در سال بخاطر حوادث می‌میرند که حدود نیمی از آنان کارگر ساختمانی هستند. حداقل ۵۰۰ نفر کارگر در سال در ساختمان‌ها جان خود را از دست می‌دهند. این معادل ده برابر میزانی است که هفته گذشته در یکی از معادن ما با مرگ حدود ۵۰ نفر از کارگران عزیزمان رخ داده است. مرگ با گاز مرگی دردناک است اما این مجلس را کارگران ساختمانی برگزار کردند و بیشترین حادثه کار متعلق به آنان است.
محجوب گفت: جا داشت که در میان کارگران ساختمانی از همه کارگران جان باخته حوادث کار یاد می‌کردیم. این کارگران همه قربانی کسانی هستند که به وظایف خود عمل نکرده و بی‌توجهی کردند. متاسفم که می‌گویم که سنسوری که باید در هر قسمت کار قرار داده می‌شد تا حادثه قبل از وقوع به اطلاع می‌رسید، قیمتی حدود ۳ هزار و ۵۰۰ تومان داشته است. سنسور بوده ولی به ماموران ایمنی برای اینکه مزاحمتی برای کار ایجاد نکند، گفتند که سنسورها را خاموش کنید! وقتی بازرس می‌آمد، سنسورها را روشن می‌کردند!
دبیرکل خانه کارگر تاکید کرد: توقع ما از بازرسی و بازرسان، بازرسی کردن سرزده است. بازرسی با اطلاع و رسمی که بازرسی نیست! نتیجه چنین نوعی از بازرسی حوادثی از این قبیل است. جا دارد از دولت محترم و همه کسانی که در این باب همدردی کردند و رهبر انقلاب که من در نامه‌ای به ایشان کل موضوع را برای ایشان تشریح کردم، تشکر می‌کنم. اما واقعیت این است که ما هرچقدر ابعاد حادثه را بررسی می‌کنم، می‌فهمم که اگر درست عمل می‌شد، قربانیان به ده نفر هم نمی‌رسیدند. موضوع البته تخصصی است اما ما به محافل تخصصی اعلام کردیم که تا آخرین مرحله بررسی و رسیدگی به این موضوع خواهیم ایستاد.
وی افزود: در این حوزه وکیل خواهیم گرفت و شکایت خواهیم کرد. پای شکایت خود نیز خواهیم ایستاد. این شکایت از همه کسانی است که باید در این حوزه به موضوع دقت می‌کردند. آن جمله‌ای که وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی پس از حادثه فرمودند، موضعی است که باید تصحیح کنند. امیدواریم نظرشان را تصحیح کنند. البته از اینکه صداوسیما و دولت پیگیر حادثه بودند خوشحالیم اما غمبار این است که هرگز برای کارگران ساختمانی که شاهد این حوادث برای آنان نیز هستیم، همین فرصت رسانه‌ای و همین میزان پیگیری هم شاهد نبوده و نیستیم.
نماینده ادوار پیشین مردم تهران در مجلس اظهار کرد: اینجا محفل و خانه کسانی است که پرحادثه‌ترین شغل را در کشور دارند. همکاران شما کارگران ساختمانی بیشترین فوتی و معلول را می‌دهند. بسیاری از همین معدن‌کاران که بسیار زحمتکشان هستند، از کارگران ساختمانی نیز بی صداتر جان می‌دهند. لذا کاری که کارگران ساختمانی کردند با ارزش است. شما خود داغ‌دار این حادثه هستید و کسی جز داغ‌دیده غم این کارگران را ندیده و نمی‌بیند. ما به همه ادارات خانه کارگر استان‌های خود نیز ابلاغ کردیم که در این رابطه مراسم یادبود برگزار کنند.
