سیگنال‌‌های مذاکره اژدها و عقاب

به گزارش اکونگار به نقل از گاردین،نکات مهم از نشست بایدن-شی، جایی که انتظارات کم برآورده شد

درحالی که کارشناسان نتایج دیدار رییس جمهور چین و آمریکا را کمتر از انتظارات برآورد کردند، اما عده‌ای معتقدند همین که این اتفاق افتاد، بنابراین موفقیت آمیز بود.

نشست جو بایدن با رئیس جمهور چین، شی جین پینگ در جنوب سانفرانسیسکو در روز چهارشنبه، دری را به بحرانی ترین روابط دیپلماتیک جهان بسته باز کرد، روابطی که به سخت ترین سطح خود در 50 سال گذشته رسیده بود.

با توجه به اینکه انتظارات طرفین به‌طور عمدی کم شده و هر طرف انگیزه‌های قابل توجهی برای اعلام مفید بودن جلسه دارند، به سختی می‌توان درباره دستاوردهای دیدار صحبت کرد.

بایدن با امید به کاهش خطرات ناشی از تنش میان نیروهای آمریکایی و چینی که در مناطق نزدیک به آسیا-اقیانوسیه هستند  به این دیدار رفت.

شی پس از جلسه گفت: نیاز داشتم به حوزه انتخابیه داخلی خود اعلام کنم که روابط حیاتی ما با  ایالات متحده را در زمان جنگ اقتصادی تحت کنترل است.  همچنین نیاز داشتم که سیگنالی ارسال کنم که چین اکنون پس از یک فصل پرتنش، تنش زدایی با دیگر قدرت‌های بزرگ، به‌ویژه ایالات متحده را به نفع خود می‌داند.

پس از دور روز گذشت از این دیدار  پیشرفت مهم و چندان چشمگیری انجام نشده  اما روند تدریجی در پیش گرفته شده رقابت خطرناک میان دو کشور را کاهش می‌دهد.

بایدن که رویکرد خود در قبال شی را به عنوان «اعتماد اما راستی‌آزمایی» طراحی کرده بود، پس از نشست سران توضیح داد،  در حالی که چین و ایالات متحده در یک رابطه رقابتی بودند، «مسئولیت من این است که آن را  به حالت منطقی و قابل مدیریت تبدیل کنم، تا به نتیجه برسد.

شی، در حالی که استدلال می‌کرد که جهان به اندازه‌ای بزرگ است که هم آمریکا و هم چین بتوانند همزیستی کنند، هشدار داد که ایالات متحده نباید برای «سرکوب یا مهار» کشورش برنامه‌ریزی کند و معتقد است پکن از تمایل ایالات متحده برای رقابت با رقیب در حال ظهورش با خبر است.  و آمریکا به دنبال خنثی کردن سرنوشت برحق چین است.

این یک گسست است که  با یک اجلاس امیدی به جبران آن نیست.

توافق برای برقراری مجدد تماس‌ها بین ارتش آمریکا و چین ممکن است مهمترین کاری باشد که بایدن در سال جاری انجام دهد.

بایدن به خبرنگاران گفت: محاسبات نادرست حیاتی هر دو طرف می تواند مشکلات واقعی و بزرگی را با کشوری مانند چین یا هر کشور بزرگ دیگری ایجاد کند.

یکی از سناریوهای کابوس‌آمیز امنیت ملی که مقامات و تحلیلگران سیاست خارجی را شب‌ها بیدار نگه می‌دارد، احتمال تصادف نیروهای دریایی یا هوایی آمریکا و چین در حادثه‌ای در دریاهای جنوبی یا شرقی چیناست، بنابراین، ایالات متحده ماه ها تلاش کرده است تا ارتباطاتی را که چین پس از سفر سال گذشته نانسی پلوسی، رئیس مجلس وقت مجلس نمایندگان آمریکا به تایوان قطع کرده بود، بازگرداند.

دولت بایدن نگران بسیاری از عملیات‌های «غیرحرفه‌ای» هواپیماها و کشتی‌های چینی در نزدیکی دارایی‌های ایالات متحده است. به عنوان مثال، ماه گذشته یک جنگنده چینی در فاصله 10 فوتی یک بمب افکن B-52 نیروی هوایی ایالات متحده قرار گرفت. سرنگونی یک هواپیمای آمریکایی یا برخورد بین کشتی‌ها می‌تواند باعث تشدید تنش خطرناکی شود که خنثی کردن آن دشوار است، به ویژه به دلیل واکنش‌های سیاسی شدیدی که در هر دو کشور اتخاد می‌کنند.

فاصله از فضای پر تنش به اندازه‌ای است که  حتی در بحبوحه جنگ اوکراین، مقامات ارشد پنتاگون تلاش می کنند تا عملیات خود را با مسکو در مناطق جنگی مانند سوریه کاهش دهند.  در این مدت فقدان چنین گفت وگویی با چین شگفت آور بوده است.