فروش آهن به فعالان سازه‌های فولادی، گران‌تر از فوب خلیج فارس

به گزارش اکونگار به نقل از بازار؛ در شرایطی افزایش قیمت آهن از مباحث داغ روز محسوب می شود که این افزایش قیمت ها چالش های بسیاری را برای کلیه فعالان بخش فلزات ایجاد کرده است. این در حالی است که به گفته فعالان این صنعت محدودیت عرضه آهن آلات بر این گرانی ها بیش از پیش دامن زده است.

کاهش سهمیه آهن سازندگان سازه های فولادی

فرزین زاهدی، فعال و سازنده اسکلت های فلزی و ماشین آلات صنعتی و معدنی در خصوص شرایط فعلی حاکم بر بازار می گوید: در حال حاضر نابسامانی هایی در بازار است از جمله روند افزایشی قیمت مواد اولیه و اعتباراتی که باید به ما تخصیص داده شود و متاسفانه تقلیل داده می شود. به عنوان مثال سهمیه آهن به ما ماهانه ۳۰۰ تن تخصیص می یابد اما با توجه به ضریبی که ماهانه می خورد ما ۱۱۰ تن از این سهمیه را می توانیم استفاده کنیم.

آن هم برای کارخانه ای که سالانه ۱۲ هزار تن باید تولید داشته باشد و خطوط تولید فعال باشد کمتر از نصف به ما آهن تخصیص می دهند. لذا گاهی مجبور هستیم از بازار آزاد و با نوسانات شدید تهیه کنیم مثل الان که حتی آهن های مبارکه در بازار حدود ۳۸ هزار تومان معامله می شود در صورتی که در بورس به قیمت ۲۹ هزار تومان است.

این فعال صنعت افزود: بحث دیگر اجرایی نشدن استانداردهایی است که هست اما استفاده نمی شود مثل استاندارد ۳۸۳۴ که خیلی ها هنوز بدون اینکه استانداردها را رعایت کنند تولید می کنند و رقیبی برای ما می شوند و این رقابت نابرابر است.

او ادامه می دهد: علت این مساله نیز این است که این دست از تولید کننده ها از امتیازات ما، مثل سهمیه آهن، استفاده می کنند ولیکن هزینه هایی که به ما بابت اجرا و پیاده سازی این استانداردها تحمیل می شود به این دوستان تحمیل نمی شود و اینها همچنان کار می کنند. در چنین شرایطی بدون اینکه مشکلی داشته باشند با ما رقابت می کنند در نتیجه در تهیه ملزومات مثل سیم جوش ما مجبور هستیم به شدت هزینه های بالاتری را متحمل شویم. به خصوص اینکه بعد از منابع انسانی گرانترین بخش هزینه خدمات ما بحث «جوش» گرانترین بخش هزینه های خدمات ما است.

این سازنده اسکلت های فلزی و ماشین آلات صنعتی و معدنی تصریح کرد: از سوی دیگر با توجه به اینکه این دوستان از برندهای فاقد استاندارد استفاده می کنند و گاها فاقد مواردی که باید رعایت شود استفاده می کنند، طبیعتا رقابت سالمی برای ما نیست.

زاهدی همچنین در خصوص نوسانات و افزایش قیمت آهن آلات و تاثیر آن بر تولید و بازار گفت: شما اگر یک پروژه اسکلت فلزی را در نظر بگیرید بین ۳-۴ ماه طول می کشد به تحویل دادن برسد. بنابراین قیمت این اسکلت ها از زمان بسته شدن قراردادها تا زمان تحویل گاهی چند ماه زمان می برد و مشخص است که این نوسانات چه بلایی می تواند سر تولید کننده بیاورد.

او ادامه داد: به عنوان مثال قیمت پایه بورس در خریدهای تیرماه حدود ۱۶ هزار تومان بود و با قیمت ۲۱-۲۲ هزار تومان خرید خورد، در بازار هم قیمت ها حدود ۲۳-۲۴ هزار تومان قیمت بود. اما در حال حاضر با توجه به محدودیت های عرضه با ۲۲ تومان قیمت پایایه اعلام شد ۲۹ هزار تومان خرید بود و در بازار هم تا ۳۷-۳۸ هزار تومان معامله می شود.

این فعال صنعت همچنین در خصوص بازارهای خارجی مناسب برای صادرات محصولات این بخش نیز می گوید: ما عمدتا در بازار عراق صادرات داریم. با این وجود در عراق هم کشورهای حوزه خلیج فارس فعالیت دارند. هم ترکیه خوب مشغول بازاریابی است. البته مزیت رقابتی ما در این بازار می توانست در حمایت هایی باشد که در تامین کالا از ما می شود. مثلا در مورد آهن گاهی مواقع در بازار بخواهیم تامین کنیم می بینیم که از قیمت «فوب خلیج فارس» گرانتر خرید می کنیم؛ یعنی اگر حتی با دلار آزاد هم حساب کنیم باز هم گرانتر می خرید لذا این مساله مزیت رقابتی ما را از بین برده است.

او همچنین در مورد دیگر چالش هایی که در مسیر صادراتی دارند، ادامه داد: بحث بعدی در مورد تعهد ارزی و بازگشت ارز است. در حقیقت این تعهد ارزی صادر کننده ها را برای بازگشت سرمایه با مشکل مواجه کرده ضمن اینکه مجبور می شود قیمت را بسیار بالاتر از کشورهای رقیب اعلام کنند. علاوه بر این برگشت وجه هم مشکل بعدی است که به خاطر سیستم بانکی و محدودیت های جدیدی که برای ایرانی ها گذاشته اند این مشکل را داریم.

این فعال صنعت افزود: با وجود تمام این مشکلات با توجه به اینکه اقلیمی نزدیک به آنها داریم از لحاظ کیفیت و استانداردهایی که اجرا می کنند به ما نزدیک هستند و این مزیت رقابتی ما محسوب می شود و لذا آنها با ما همکاری دارند.

آینده صنعت در گروی حرکت در چارچوب قانون

این فعال و سازنده اسکلت های فلزی و ماشین آلات صنعتی و معدنی در خصوص پیش بینی آینده صنعت سازه های فولادی نیز می گوید: اگر قرار نباشد این صنعت در یک چارچوب و فریم حرکت کند به شدت با افت کیفیت همراه خواهد شد. در حالی که این یک خطر است برای کشور ما به دلیل اینکه در تمام موارد همچون در ساختمان سازی، راه سازی، لجستیک و غیره از سازه های فلزی استفاده می کنیم.

او با بیان اینکه عدم چارچوب بندی و قانون مندی این سیستم و عدم حمایت از تولید کننده ها صد درصد آثار سو دارد، افزود: اما اگر متولیان و تصمیم گیرندگان بتوانند به خوبی در یک چارچوب و قانون حرکت کنند می تواند پایه گذار صنایع مادر و حرکت های اقتصادی بعدی باشد.