استاد اقتصاد دانشگاه علامه طباطبایی در گفتوگو با "اکونگار":
انحصار اقتصادی سدی در برابر شکوفایی بخشخصوصی/خصوصیسازی زیر ضرب دولتیها
مهدی پازوکی معتقد است که برای بهبود وضعیت اقتصادی و تقویت بخش خصوصی نیاز است تا انحصار اقتصادی از بین برود.

بهگزارش اکونگار: در ماههای اخیر اگر به ادبیات مسوولان جمهوری اسلامی توجه کنیم میبینیم همواره بر توسعه فعالیتهای بخشخصوصی تاکید میشود. در این مورد هم رهبری و هم رییس جمهوری در تلاش هستند تا بتوانند رفع موانع آنچه «بخشخصوصی» نامیده میشود را در دستور کار قرار دهند ولی آنچه مشخص است چالشها و گروههای قدرتمند پشتپرده این مشکلات هستند اجازه تقویت بخش خصوصی را نمیدهند ولی باتوجه به گفتههای کارشناسان تنها راه نجات اقتصاد ایران میتواند شکوفایی بخش خصوصی باشد. البته پیش از این هم حاکمیت با تاکید بر اصل 44 قانون اساسی خصوصیسازی را آغاز کرد ولی در ادامه اجرایی شدنش هیچ شباهتی به خصوصیسازی واقعی نداشت و تنها برخی شرکتها را در اختیار گروههای دولتی و شبهدولتی قرار گرفتند. در این مورد با یکی اقتصاددانها گفتوگو کردهایم. پازوکی در این مصاحبه آنچه «انحصار» نامیده میشود را سد اصلی در برابر شکوفایی بخشخصوصی میداند.
اقتصاد ایران در انحصار گروههای خاص
«مهدی پازوکی»، اقتصاددان با برشمردن چالشهای اقتصادی که همواره گریبانگیر جامعه ایران شده است به موانعی که باعث عدم توسعه بخش خصوصی شده است به خبرنگار «اکونگار» میگوید: «ابتدا باید به این موضوع اشاره کنم که برای باز شدن فضای کسبوکار، حاکمیت باید ۳ کار اساسی را در دستور کار قرار دهد تا در ادامه شاهد کمرنگ شدن چالشها باشیم. گام نخست اینکه دولت باید به دنبال ایجاد شفافیت در اقتصاد باشد که البته جزو شعارهای انتخاباتی رییسجمهوری هم محسوب میشود. برای این که فضای اقتصاد کشور مناسب سرمایهگذاری شود، قبل از هرچیز باید شفافیت اقتصادی بر نظام اقتصادی کشور حاکم شود بهنوعی که این تغییرات برای جامعه محسوس باشد. وقتی شفافیت در دستور کار قرار بگیرد دیگر خبری از رانت و ویژهخواری نخواهد بود. در مورد گام دوم باید بگویم زمینه ایجاد رقابت سالم بین بنگاههای اقتصادی کشور نکته دیگری است که باید مورد توجه قرار گیرد. همچنین در اینجا به گام سوم اشاره میکنم که رفع انحصار اقتصاد کشور را بهدنبال خواهد داشت. خواه در حوزه انحصار خصولتیها و خواه در انحصار بخشهای دولتی باشد تفاوتی در کلیات ندارد زیرا آنچه انحصار نامیده میشود پدیده شومی است که در اقتصاد کشور نمایان شده است. بسیاری از نهادها و سازمانها، با انحصارطلبی خود فضای فعالیت اقتصادی را در کشور محدود کرده است.»
او در همین مورد و با اشاره به نیروهای کاری که در ایران حضور دارند ادامه میدهد: «ما در کشور نیروی کار ارزان، متخصصان پرشمار و انرژی ارزان داریم. همه شاخصها میتواند زمینهساز شکوفایی بخش خصوصی شود. البته اگر بخش خصوصی مایل باشد در برخی بخشها سرمایه گذاری کند و راه را برای فعالیت آنها باز کنند. اما آنچه انحصار نامیده میشود جلوی رشد بخشخصوصی را میگیرد. واگذاری امور به نهادهای خاص دولتی فرصت فعالیت را حتی برای بخش دولتی هم گرفته است چه برسد به بخش خصوصی که در سایه دولتیها قرار دارند.»
این تحلیلگر با تاکید بر اینکه تحریمها برای بانکهای ایرانی ایجاد کرده است اضافه میکند: «در حال حاضر بانکهای ما با بانکهای جهانی ارتباط ندارند و همین موضوع نیز سدی در برابر ارتباطاتهای اقتصادی را گرفته است. همچنین با بحران ناکارآمدی نیز روبهرو هستیم. نگاهی به تعطیلیهای ناشی از قطعی برق داشته باشید. چرا کشورهای حاشیه خلیج فارس که دمای بالاتری از ایران دارند، این حد تعطیلی را تجربه نمیکنند؟ جالب این که کشورهای مذکور بخش زیادی از انرژی مورد نیاز خود را از انرژیهای تجدیدپذیر میگیرند. بنابراین زمانی میتوانیم از بخش خصوصی یا دیگر کشورها انتظار سرمایه گذاری داشته باشیم که شفافیت اقتصادی، رفع ساختار بسته و رفع انحصارگرایی را هم رعایت کرده باشیم. چرا بسیاری از سازمانهای خاص معافیت مالیاتی دارند؟ ما باید فضای مسابقه را برای همه یکسان کنیم. نمیشود دست و پای بخش خصوصی را ببندیم و بگوییم حالا رقابت کنید. ما به دولت توسعه خواه نیاز داریم. آقای پزشکیان باید مدیرانی با بینش توسعهای را انتخاب کند که فقط جلوی چشم خود را نبینند.»