«اکونگار» در گفتوگو با آسیبشناس اجتماعی بررسی کرد
بازنشستههای بیخانه آینه عبرت کارگران / طبقه کارگر بهدنبال سرپناه
یک جامعه شناس معتقد است که بحران مسکن تا حدی افزایش پیدا کرده که طبقه کارگر نمیتواند هزینههای آن را تامین کند و نهتنها اجبارا سفرهخانواده را کوچکتر میکنند بلکه با حضور در حاشیه شهرها با آسیبهای اجتماعی زیادی روبهرو میشوند.
بهگزارش اکونگار: بسیاری از کارشناسان و تحلیلگران حوزه اقتصادی معتقدند که چالشهای مسکن حالا وارد فاز «فلاکت مسکن» شده است و بههمین دلیل طبقه کارگر و مزدبگیر برای رسیدن به این حداقل زندگی مجبورند به خارج شهرها بروند و هم میسر بیشتر رسیدن به محل کار را بهجان بِخرند و هم وارد اقیانوسی از آسیبهای اجتماعی شوند. در این مورد با یک آسیبشناس اجتماعی گفتوگو کردهایم. حریرچی در این مورد معتقد است که عدم تامین مسکن برای طبقات کمبرخوردار میتواند آسیبهای طولانی مدت داشته باشد و بر روی ناامید نسلهای آینده هم تاثیرات منفی خواهد گذاشت. در این مورد حاکیمت همچنان تلاش میکند تا این بحران را حل کند ولی تا کنون موفق نبوده است که در گزارشی به آن پرداختهایم که برای دسترسی اینجا کلیلک کند. در ادامه گفتوگو با عضو هیات علمی دانشگاه علامه را میخوانید.
بیشتر هزینهها بابت مسکن است
«امیرمحمود حریرچی»، جامعهشناس و آسیبشناس اجتماعی در پاسخ به این سوال که چالش مسکن تا چه حد به طبقه کارگر در ایران فشار وارد کرده است، بهخبرنگار «اکونگار» میگوید: «وقتی حداقل حقوق افراد که بهعنوان کارگر و کارمند در کارگاهها، شرکتها و ... فعالیت میکنند برابر قانون اجرایی نمیشود نشان میهد که ما در همه موضوعات مشکل و چالش داریم که یکی از آنها به حوزه مسکن باز میگردد. مسکن که بهعنوان حداقلهای زندگی شهروندان محسوب میشود سالها است که در کشورهای توسعه یافته یا در حال توسعه چالشی محسوب نمیشود ولی در کشور ما یک کارگر که با چالش عدالت مزدی و ... دست بهگریبان است بیشتر دریافتی خود را باید بابت مسکن پرداخت کند و در ادامه مجبور است سفره خود را کوچکتر کند و یا اینکه به سمت حاشیهشهرها برود و همچنان بتواند شکم خود و خانواده سیر کنند.»
او در همین مورد ادامه میدهد: «بحران مسکن نهتنها یک نسل، بلکه نسلهای بعدی را هم تحت تاثیر قرار میدهد حتی اگر فردی در بزرگسالی خانهدار شود ولی در کودکی با چالش مسکن روبهرو بوده باشد، همچنان آن اضطراب و استرس را همراه خواهد داشت و این همان یاس و ناامیدی است که بین نسلها منتقل خواهد شد.»
بازنشستهها آینه عبرت کارگران هستند
این جامعهشناس با اشاره به چالش بازنشستهها و کارگران در حوزه مسکن، اضافه میکند: «مسکن یکی از اصلیترین حقوق مردم است که باید تامین شود و با شعارهای تکراری بهجایی نمیرسد چون نیاز به کار اجرایی دارد. توجه داشته باشید طبقه کارگر با بیتوجهی مسوولان به حوزه مسکن، حالا در نقاط دور افتاده و پرآسیب زندگی میکنند. در حالی که باید خانههای کارگری که نزدیک مناطق تجاری و صنعتی باشد را در اختیارشان قرار دهند. در مورد بازنشستهها هم چالش مسکن وجود دارد. حالا بسیاری از بازنشستههایی که برای اعتراض کف خیابان میآیند خانه ندارند و همچنان مستاجر هستند. وقتی یک نیروی کار جوان میبیند بازنشستهها در چنین وضعیتی زندگی میکنند و همه چالشهای مسکن، درمان، مستمری، حقوق بازنشستگی و ... را یکجا دارند طبیعتا مایوس و ناامید خواهد شد. بازنشستهها آینه عبرت کارگران هستند بههمین دلیل باید مشکلات آنها را برطرف کنند تا بهنوعی امیدآفرینی کرده باشند.»
بیگاری را جایگزین کارگری کنیم
حریرچی با انتقاد از نادیدهگیری حقوق طبقه کارگر ادامه میدهد: «رفتار با کارگران در ایران با همه جای جهان تفاوت دارد. مگر یک کارگر چقدر در روز درآمد دارد که باید اجاره خانه یا قسط بانک را بدهد؟ طبقه کارگر اکنون با چالشهای زیادی روبهرو هستند و در گرداب مشکلات بهسر میبرند. خانوادههای کارگری اکنون نهتنها با چالشهای مسکن، معیشت، اشتغال دست و پنجه نرم میکنند بلکه با چالشهای فرهنگی مانند تامین هزینههای آموزش و پرورش نسل آینده روبهرو هستند. مدارس اسمشان دولتی و بهبهانههای مختلف از خانوادهها پول دریافت میکنند.»
این آسیبشناس اجتماعی در همین مورد اضافه میکند: «هرکسی در حد خود درآمد دارد و در برابر همین درآمد دولت بهعنوان متولی شهروندان باید مسکن آنها را تامین کند ولی خانه ارزان نیست بههمین دلیل بسیاری بهدنبال سرپناه هستند تا خانه. کارفرماها نهایت سوءاستفاده از کارگران را میبرند و حتی حداقل حقوق کارگران را به آنها پرداخت نمیکنند. در کشور ما باید بیگاری را جایگزین کارگری کنیم چون با بررسی وضعیت به این تعریف میرسیم.»
(برای بهدست آوردن اطلاعات بیشتر اینجا کلیک کنید.)