رقابت نابرابر فروشندگان لوازم خانگی با مراکز تجاری
رئیس اتحادیه صوت، تصویر و تلفن همراه و لوازم جانبی و آلات موسیقی تهران از رقابت نابرابر فروشندگان با مراکز تجاری و مالها و عدم توجه دولت و بانکها در حمایت از فروشندگان گلایه کرد.
به گزارش اکونگار به نقل از ایلنا، با نزدیک شدن به ایام پایانی سال خرید و تعویض گوشی موبایل و لوازم خانگی هم رونق میگیرد و با افزایش تقاضا در بازار شاهد رشد قیمتها هستیم، در این راستا گفتگویی با محمدرضا رمضان، رئیساتحادیه صوت، تصویر و تلفن همراه و لوازم جانبی و آلات موسیقی تهران داشتیم و از ادغام اتحادیه لوازم خانگی، صوت و تصویر، موبایل و آلات موسیقی اثرات آن جویا شدیم؛ رمضان ضمن گلایه از عدم حمایت دولت و بانکها از این اتحادیه و رقابت نابرابر بین این صنف با مراکز تجاری از عدم پرداخت تسهیلات بانکها انتقاد کرد. در ادامه گفتگوی ایلنا با رئیساتحادیه صوت، تصویر و تلفن همراه و لوازم جانبی و آلات موسیقی تهران را میخوانید؛
ایلنا: ابتدا خودتان را معرفی کنید و در مورد فعالیت اتحادیه صوت، تصویر و تلفن همراه و لوازم جانبی توضیح بفرمائید.
رمضان: محمدرضا رمضان هستم، حدود ۴۰ سال سابقه فعالیت صنفی دارم و در حالحاضر به مدت دو سال است که مسئولیت اتحادیه صوت، تصویر و تلفن همراه و لوازم جانبی و آلات موسیقی تهران را عهدهدار هستم. در خصوص شرایط اتحادیه باید بگویم در این مجموعه برخی از صنوف در یک اتحادیه ادغام شدهاند که بعضاً گفته میشود به هم بیربط هستند اما این اتحادیه (حدود ۶۰ سال پیش و از سال ۱۳۴۳ تشکیل شده است). در آن زمان وضعیت لوزام خانگی مانند تلویزیون و رادیو و سایر موارد به این شکل نبود و با گذر زمان و پیشرفت تکنولوژی و لوازم جانبی تغییراتی در شکل استفاده مردم از این محصولات شکل گرفت و صنوف مختلفی در ارتباط با آنها ایجاد شد و طبق نیاز روز بازار به صورت اتحادیه صوت و تصویر درآمد.
۹۰ درصد ماشین آلات تولید لوازم خانگی به روز است
در خصوص موبایل هم بگویم در سال ۱۳۷۳ یعنی حدود ۳۰ سال پیش موبایل وارد ایران شد و نیاز به این داشت که یک صنف مسئولیت آن را بر عهده بگیرد و این مسئولیت بر دوش اتحادیه صوت و تصویر قرار گرفت که مرتبطترین صنف با موبایل در آن زمان بود. پیش از حضور بنده روسای قبلی هیئت مدیره بسیار زحمت کشیدند و این اتحادیه را به بهترین شکل مدیریت کردند و بازرسی و نظارت و صدور جواز و مسائلی از این قبیل را انجام میدادند و بعد هم که به دنبال پیشرفت تکنولوژی بحث لوازم جانبی به شکلحرفهایتر و تخصصیتر مطرح شد و بعدها آلات موسیقی هم به اتحادیه اضافه شد. آلات موسیقی هم جزئی از صوت و تصویر حساب میشود و غیر مرتبط نیست و به دلیل اینکه دوستانی که در این حوزه هستند تعدادشان زیاد نیست و طبق آماری که دارم حدود ۶۷۰۰ نفر یا همین حدود در این صنف مشغول به فعالیت هستند، در حال حاضر زیر نظر اتحادیه ما اداره میشوند.
یکی از مزایای ادغام صنوف مرتبط با هم در یک اتحادیه این است که شما با گرفتن یک جواز کسب میتوانید چند شغل را بدون دردسر تغییر دهید و این مسئله خیلی هم به مردم و دولت کمک کرده است. برای مثال؛ شما الان از ما جوازی کسب کردید و مغازه فروش رادیو پخش دارید ولی کاسبی شما رونقی ندارد و یک زمانی تصمیم میگیرید به فروش تلویزیون رو بیاورید و تغییر شغل بدهید و این کار را بدون اینکه مالکیت مغازه برای شما مشکل ایجاد کند به راحتی انجام میدهید، چرا که وقتی شما یک جواز از صنف ما دارید در واقع ده شغل مختلف را میتوانید در مغازه ایجاد کنید بدون اینکه مالک و قوانین دست و پاگیر مالکیت مغازه برای شما مشکل ساز شود.
شما امروز موبایل میفروشید اما میبینید کاسبیتان نمیچرخد و میتوانید جمع کنید و به جایش پلی استیشن یا تلویزیون بفروشید و این مراحل دست و پاگیر جواز کسب گرفتن و شکایات مالک و مستاجر را از میان برداشته است و این بار حقوقی تغییر کاربری را کم کرده است، به دلیل اینکه در موارد دیگر اگر شما شغلت را عوض میکردید بین مالک و مستاجر دعوا میشد و برای دولت بار حقوقی داشت اما این روزها خیلی راحت شده است و الگویی شده برای سایر صنوف که آنها هم با صنوف مشابه و نزدیک به خود ادغام شوند در آینده قرار بر این است که ۱۳۵ اتحادیه را به ۵۰ اتحادیه تقلیل دهند و دلیلش این است که مردم کمتر گرفتار معضلات اداری شوند و وقتی به اتحادیه مراجعه میکنند تمام کارشان انجام شود.
ایلنا: به نظر شما چرا بازار ما در این حوزه تا این اندازه نوسان قیمتی دارد؟
رمضان: دلیلش این است که این صنف مستقیم به نرخ ارز مربوط است و از وقتی یک اتفاقی رخ میدهد و نرخ ارز با افزایش ناگهانی روبرو میشود این مسئله بر روی قیمت کالاها تاثیر مستقیم میگذارد. مغازهداران ما متاسفانه امسال سال خوبی نداشتند و جای ناراحتی است بگویم که بخش قابل توجهی از آنها کاسبی خود را جمع کردند و یا تغییر شغل دادند.
به طور کلی بازار ما در حال حاضر با توجه تورم و نوساناتی که نرخ ارز دارد چندان مساعد نیست و یکی از مشکلات اساسی آن وجود سراها و مالهایی است که تاسیس شدهاند و رقابت نابرابری ایجاد کردهاند و تبلیغات نابرابری با ما دارند. مغازه دار ما باید ۸ تا ۹ شب تعطیل کند چرا به دلیل اینکه واقعاً کاسبی ندارد اما بعضی از سراها تا ساعت ۲ شب اجازه فعالیت دارند که مواردی از این دست به صنف ما ضربه میزند.
چطور کسی میتواند تا دو نصف شب با مجوز دولت در دکانش باز باشد و من مغازهدار نمیتوانم چنین شرایطی داشته باشم؟ بنده مالیات پرداخت میکنم و در واقع بابت هزینه آن شرکتها هزینه پرداخت میکنم. تبلیغاتی هم که برای این سراها و مالها انجام میشود کار را بدتر میکند. در مرکز صنف ما یعنی سه راه امین حضور یا خیابان جمهوری درست مقابل پاساژ یا مغازه ما تابلو زدهاند که ما مرجع تخصصی هستیم و تلفن همراه را از ما بخرید اما این موارد باعث تخریب صنف ما و مغازهداران میشود.
ایلنا: در حال حاضر چه میزان از ظرفیت بازار را محصولات داخلی تامین میکند؟
رمضان: تقریبا حدود ۱۰ درصد. با توجه به ازدیاد تولیدات داخلی به نظر میرسد با ازدیاد برند روبرو هستیم و این موضوع کیفیت را کاهش میدهد. ما بارها گفتهایم تولیدات باید از سوی دو الی سه شرکت بزرگ انجام شود که کار با کیفیت تولید کنند، نه به این شکل که هر کسی میآید یک شرکتی میزند و یک کالایی را تولید میکند که خروجی با کیفیتی ندارد.
محصولات ما از کرهجنوبی که قویتر نیست، آنجا یک شرکت "سامسونگ" و یک شرکت "الجی" دارد و بقیه شرکتها برای آنها با بهترین کیفیت قطعات تولید میکنند و حالت حمایتی دارند و این باعث تعدد برند و گمراهی مصرف کننده هم نمیشود. برای همین بنده معتقدم اگر ما بخواهیم در تولید لوازم خانگی قویتر باشیم، باید فرضاً ۱۰۰ شرکتی که فعالیت میکنند با یکدیگر ادغام شوند و ۹۸ شرکت برای دو شرکت اقدام به ساخت قطعه با کیفیت بالا کنند. به عنوان مثال؛ فردی که میخواهد تلویزیون تولید کند یک شرکت باید قابش را تولید کند، یک شرکت پایهاش را بزند و یک بخش دیگرش را برعهده بگیرد ولی با کیفیت بالا که حاصلش بشود یک خروجی خوب و قابل رقابت با برندهای روز دنیا. اینکه شما فکر میکنید اگر ما ۱۰۰ تا برند داشته باشیم خوب است تصور اشتباهی است.
ایلنا: یکی از مباحث مهم در لوازم خانگی، قاچاق کالاست، فکر میکنید در حالحاضر چند درصد کالای قاچاق به کشور وارد میشود؟
رمضان: برای کالای قاچاق آمار دقیقی در دست نداریم و نمیدانیم چه میزان کالا به این صورت وارد کشور میشود، شاید اداره مبارزه با قاچاق کالا و ارز بتواند اطلاعات دقیقتری ارائه دهد، ولی مردم باید بدانند کالای قاچق چه آسیبی به اقتصاد و بازار ما میزند و چه صدمات جبران ناپذیری در پی دارد. به نظر میرسد دولت باید با کارخانهدارها بنشینند و صحبت کنند تا ببیند راه حلش چیست و با اتحادیه جلساتی داشته باشد تا برای این مشکل بزرگ راهحلی بیندیشند چراکه مسئله قاچاق کالا تمامی صنفها را به نابودی میکشاند. یعنی به همان اندازهای که کالای قانونی وارد کشور میشود شاید دو برابرش کالای قاچاق وارد شود و این یعنی فاجعه و این موضوع در همه صنفها وجود دارد و فقط مختص به صنف ما نیست. برای مثال؛ صنف پوشاک زیان قابل توجهی از این مشکل میبیند.
ایلنا: به نظر شما مسئولین خودشان این موارد را نمیدانند؟
رمضان: مسئولین بهتر از ما میدانند ولی این مشکلی است که در دنیا با آن درگیر هستند و در کشور ما هم کارهای خوبی برای مبارزه با قاچاق انجام گرفته و در حال انجام شدن است ولی یک قانون نانوشته وجود دارد که افرادی که قانون را دور میزنند همیشه یک قدم از قانون جلوترند. با وجود جریمههای سنگینی که در نظر گرفتهاند و اینکه کالای قاچاق شده هم مصادره میشود اما متاسفانه این اتفاق همچنان در حال رخ دادن است.
ایلنا: در حال حاضر وضعیت بازار آلات موسیقی را چطور ارزیابی میکنید؟
رمضان: آلات موسیقی آخرین گزینه سبد کالای خانوادههاست. یعنی یک خانواده تمام هزینههایی که دارد را باید کنار بگذارد و حتی از گردش و غذا و میهمانی خود باید صرف نظر کند تا به سراغ آلات موسیقی برود. در تهران بالغ بر ۶۷۰۰ عضو داریم که در این زمینه فعالیت میکنند و از بهترین صنفهای زیر مجموعه ما هستند و تمامی افرادی که در آن مشغول به کار هستند به صورت تخصصی در این حرفه مشغولند، شما در صنف آلات موسیقی نمیتوانید وارد شوید و عشق نداشته باشید، این صنف با کالای تخصصی سرو کار دارد و تمامی افرادی هم که در این صنف مشغول فعالیت هستند اول عاشقند و دوم به دنبال کسب و کار هستند و این صنف بازار محدودی است که مخاطب خاص خود را هم دارد.
ایلنا: در دیدار اخیر مقام معظم رهبری با تولیدکنندگان نکات مهمی مطرح شد، برنامه شما در خصوص عمل به این توصیهها چیست؟
رمضان: رهبری همیشه دغدغه مردم را داشتهاند و در شعار چندین سال اخیرشان هم همواره به مسائل اقتصادی اشاره داشتهاند و عمل به توصیههای ایشان نیز همواره راهگشا بوده و تولیدکنندگان هم باید آن را مد نظر قرار دهند تا بتوانند سهم خودشان را در بهبود اقتصاد جامعه به خوبی ایفاء کنند اما متاسفانه در این خصوص کم کاریهایی هم صورت میگیرد.
ایلنا: در روزهای پایانی سال هستیم، به عنوان رئیس یک اتحادیه مهم چه خواستهای از رئیس جمهور و وزیر صمت و وزیر ارتباطات و سایر مسئولین دارید؟
رمضان: همه میدانیم که مردم گرفتار هستند و این روزها درگیر مشکلات اقتصادی زیادی هستند. بسیاری از مردم نیاز دارند گوشی نو تهیه کنند و لوازم خانگی نو داشته باشند، اما توانایی آن را ندارند و این صنف نیاز به حمایت بیشتری دارد تا بتواند محصول ارزانتری به دست مردم برساند. تسهیلاتی که به صنف ما داده میشود با سود ۳۰ درصد است و این مسئله مشکلات زیادی ایجاد کرده است چرا که یک فروشنده چه اندازه میتواند بر روی محصولش سود بکشاند که بتواند این سود بانکی را پر کند؟ ۴۰ درصد هم روی محصول خودش بکشد ۱۰ درصد برایش سود دارد و ۳۰ درصدش را باید بانک بدهد و این موضوع اصلا منصفانه نیست. ما بازوی دولت هستیم و اگر از ما حمایت کنند به نفع خود دولت است و باری از روی دوش خودشان در خصوص کنترل تورم و بهبود معیشت و اقتصاد برداشته میشود.
ایلنا: آیا وجود مراکز تجاری و مالهای بزرگ مثل شهر لوازم خانگی بر روی کار صنف شما تاثیری گذاشته است؟
رمضان: برخی بر این باورند که این موضوع در تمام دنیا در حال اتفاق افتادن است و در ایران هم باید اتفاق بیفتد که ما هم قبول داریم اما نه در چنین رقابت نابرابری.
تمامی منابع بانکها در اختیار همین مراکز است، در حالیکه در اختیار اصناف نیست. ما بارها نوشتیم همان منابعی که در اختیار آنها قرار میگیرد در اختیار ما هم بگذارند ولی اصلا چنین نیست. در کنارش تبلیغات یک طرفه هم این رقابت را بیشتر از قبل نابرابر کرده است. قبلاً اگر ۱۰۰۰ عدد تلویزیون فروخته میشد ۱۰۰۰ فروشگاه مختلف آن را میفروخت و ۱۰۰۰ نفر بابت آن سود میکردند ولی امروز سود ۱۰۰۰ فروشنده به جیب یک نفر میرود و ۱۰۰۰ نفر دیگر از نان خوردن میفتند.
ما مشکلی با حضور این مالها نداریم،اما لااقل رقابت نابرابر و تفاوت توجه بانکها را بردارید، تبلیغات نابرابر و فعالیت این مجموعهها تا ۲ نصف شب را بردارید تا ما در یک بازار منصفانه رقابت کنیم. ما مشکلی با آن نداریم ولی نه به شکلی که الان دیده میشود. شما باورتان میشود فروشنده محصول را ۶۰ میلیون تومان وارد میکند و با صد یا ۲۰۰ هزار تومان سود میفروشد، باور کنید این مسئله واقعیت دارد و چنین مواردی داشتهایم چرا که رقابت در این بازارها نابرابر است.