سراب انتقال آب از دریا
موارد متعددی در خصوص قبول یا عدم قبول طرح انتقال آب از دریا به فلات مرکزی مطرح شد ولی از همه مهمتر، مشخصشدن ابهامات اصلی این طرح عظیم ۲۰ میلیارد دلاری بود که لازم است دولت سیزدهم پاسخ رسمی در این خصوص صادر کند.
به گزارش اکونگار به نقل از روزنامه پیام ما، محسن موسوی خوانساری، دکترای تاسیسات آبی در یادداشتی نوشت: هجدهم بهمن ماه بود که در یک برنامهٔ زندهٔ تلویزیونی در شبکهٔ «خبر» سیما، بنده رو در روی مجری طرح انتقال آب از دریا به فلات مرکزی نشستم و با ایشان در یک مناظره بهعنوان مخالف شرکت کردم. موارد متعددی در خصوص قبول یا عدم قبول طرح انتقال آب از دریا به فلات مرکزی مطرح شد ولی از همه مهمتر، مشخصشدن ابهامات اصلی این طرح عظیم ۲۰ میلیارد دلاری بود که لازم است دولت سیزدهم پاسخ رسمی در این خصوص صادر کند.
تا این تاریخ هنوز مشخصات اصلی این طرح پر هزینهٔ تاریخی که شامل پنج خط انتقال از دریا به یزد، کرمان، اصفهان، مشهد و شیراز بوده اعلام نشده است و معلوم نیست که چه حجم از آب در سال به شهرهای فوقالذکر یا شهرهای دیگر وارد خواهد شد و هزینهٔ هر مترمکعب آب تحویلشده در این شهرها به قیمتهای جهانی چقدر است.
اگر ادعای مجری محترم طرح در مورد اینکه قیمت آب تحویلی در مشهد به قیمت آب شیرینشده در چابهار خواهد بود درست باشد و اینکه در مقابل آن احتمالاً کمکهای دولتی مثل پرداخت وام از صندوق توسعه ملی و واگذاری سهام معادن دولتی به شرکت مجری طرح انتقال آب صحیح باشد، سوال اینجاست که آیا نمایندگان محترم مردم در مجلس شورای اسلامی در دورهٔ جدید و سال آینده با این اقدامات موافق هستند؟
آیا بعد از ۱۴۰۴ و استقرار دولت جدید، مجدداً این اقدامات پایدار خواهد بود؟ از طرفی شنیدهها حاکی است که بعضی از صنایع و معادن مسیر خطوط انتقال خصوصاً در مسیر خط انتقال یزد و کرمان، ظاهراً ترجیح دادهاند آب مورد نیاز خود را در قالب بند ع تبصرهٔ ۸ قانون بودجهٔ ۱۴۰۲ که مورد تأکید و پشتیبانی خاص وزیر محترم نیرو بوده تأمین کنند و از دریافت آب گرانبهای انتقالیافته از خلیج فارس منصرف شدهاند. لذا اگر چنین شود و از جمله در مناطق دیگری مانند معادن «سنگان خواف» خراسان رضوی هم تمایل بیشتر به استفاده از منابع آب زیرزمینی و بازچرخانی کنند، واقعاً عاقبت این طرح عظیم به کجا خواهد رسید؟
و آخرین مورد اینکه بعضی از صنایع مانند فولاد مبارکه اصفهان با درایت و خردمندی در روشهای کاهش مصرف آب، مصرف آب خود را به عدد بسیار نازل ۱۶ میلیون مترمکعب در سال رسانده و از تمام امکانات موجود مانند پساب شهرهای اطراف استفادهٔ مطلوب را آغاز کردهاند. لذا سوال اینجاست که آیا کماکان اینگونه صنایع در انتظار آب گرانبهای چهار یورویی در هر مترمکعب هستند یا شاید منصرف شدهاند؛ یا اصولاً بهدنبال طرحهای توسعهای در شهرهای آلودهای مثل اصفهان هستند؟
با عنایت به اینکه هزینهٔ سرمایهگذاری، احداث، بهرهبرداری و استهلاک طرح عظیم ۲۰ میلیارد دلاری انتقال آب به فلات مرکزی حیرتانگیز است، بنابراین دولت محترم باید بهطور شفاف پاسخهای لازم را ارایه دهد و نگرانیهای عدهای از دلسوزان به ثروت ملی کشور را برطرف کند.