طرحی نوین برای رتبهبندی رانندگان یخچالی
مدیرعامل شرکت حملونقل شتابان شمال در خصوص طرح ماهبان گفت: ما علاقهمند بودیم که گریدبندی سازمانی را در سازمان خود اجرا کنیم.
به گزارش اکونگار به نقل از دنیای اقتصاد؛ صنعت حملونقل اگرچه یکی از ارکان اقتصادی هر کشور به شمار میرود، اما در کشور ما چنان که باید و شاید به آن پرداخته نشده است. در میان همه مباحثی که در این صنعت باید مورد توجه و بازنگری قرار بگیرد، موضوعات مربوط به منابع انسانی است که در این حوزه نقش برجستهتری دارد؛ چرا که سرمایههای انسانی در شرکتهای حملونقل را میتوان بزرگترین و مهمترین دارایی این سازمانها دانست.
در این گفتوگو به بررسی طرحی نو با عنوان «ماهبان» خواهیم پرداخت که به همت شرکت حملونقل شتابان شمال با بزرگترین ناوگان حمل یخچالی و شیر کشور در حوزه گریدبندی رانندگان صورت گرفته است.
ضعف منابع انسانی در صنعت حملونقل
حسن دوستحقی، مدیرعامل این شرکت با اشاره به نقش سرمایههای انسانی در صنعت حملونقل گفت: طبق گزارشهای رسمی حدود ۸درصد GDP کشور شامل صنعت لجستیک میشود که آمار غیررسمی آن تا ۱۳درصد هم اعلام میشود. کل این حجم اگر در نظر گرفته شود، نشان از بزرگی و اهمیت این صنعت دارد. از بعد دیگر اگر نگاه کنیم، ما حدود ۴۰۰هزار راننده فعال در صنعت حملونقل داریم که این عدد یعنی به ازای هر ۱۰۰ نفر، ۲.۵ نفر در این صنعت فعالیت میکنند.
او افزود: یکی از چیزهایی که در این صنعت ضعیف واقع شده است، بعد HR و منابع انسانی آن است. ما در سرمایههای انسانی خود فرآیندهای صحیح و برنامههای خاصی نداریم و صنعت حملونقل هنوز به صورت قابل قبول و سازمانیافته، تکنولوژیمحور نشده که بر این اساس یکسری گامها باید برداشته شود. فکر میکنم که در پاندمی کرونا در سطح جهان هم متوجه شدیم که اهمیت همکاران صنعت لجستیک در چه حدی است و اکثر کشورها برای جذب فعالان این صنعت، همه مدل قانونی را برداشتند تا بتوانند چرخ لجستیک خود را بچرخانند.
این مدیرعامل در خصوص طرح ماهبان توضیح داد: ما علاقهمند بودیم که گریدبندی سازمانی را در سازمان خود اجرا کنیم. در قدم اول شروع به اجرای این کار برای رانندگان کردیم. من چون پدر نظامی داشتم، یکی از خاطرات همیشگیام شمردن درجههای نظامی بوده است. ما میخواستیم این درجهبندی هم در شرکت، هم در جامعه و هم در خانواده و بچههایمان تاثیر بگذارد.
دوستحقی در ادامه تصریح کرد: از آنجا که همه شرکتها برای گریدبندی کارکنان خود مدل خاصی دارند، ما هم قطعا شاخصهای کمی، کیفی و حذفی داشتهایم و بر اساس یک مدل این کار را انجام دادهایم. دغدغه ما این بود که اهمیت صنعتمان و اهمیت فعالیتی که رانندگان انجام میدهند را نشان دهیم. اگر قرن بیستم را بررسی کنیم، یکی از تاریخیترین لحظات آن پا گذاشتن روی کره ماه بوده است. این نگاه باعث شد که ما فاصله زمین تا ماه را که ۳۸۴هزار کیلومتر است مبنای ارتقای رانندگانمان در گریدهای مختلف قرار دهیم و وقتی رانندهای این مسافت طولانی را طی میکند، یک درجه ارتقا پیدا خواهد کرد.
آغاز طرح در روز حملونقل
پرویز پورصیاد، مدیر منابع انسانی شرکت گفت: قشر راننده، قشر زحمتکش جامعه است که اکثرا از خانواده، دوستان و محیط دور بوده و تک و تنها در جاده به سر میبرد. در مملکت ما این افراد با وجود زحمت زیادی که میکشند، مورد توجه نیستند و هیچگاه در این کشور به رانندگان بها داده نشده است. ما درحال نشان دادن ماهیت اصلی رانندگان به دیگران هستیم و رانندگان را ارزیابیهای بسیاری کردهایم که بفهمیم باید آنها را بر چه اساس گریدبندی کنیم.
او درباره زمان شروع این طرح افزود: این ایده تقریبا یک ماه است که شروع شده است. در اصل حقوق و مزایای کارکنان مشخص شده و فقط درجههایشان مانده که در روز ۲۶ آذر که روز حملونقل است به آنها اعطا میشود.
تاثیر و جایگاه رانندگان در صنعت حملونقل
قائممقام این شرکت با اشاره به اهمیت جایگاه رانندگان در صنعت حملونقل ادامه داد: این موضوع در حوزه حملونقل نقش کلیدی دارد و بسیار مهم و اساسی است. برای اینکه این بخش در ذهن مخاطب بیشتر تفهیم شود، کمی به پیشینه، نیازها و آمارها اشاره میکنم. همانطور که میدانید صنعت لجستیک در اقتصاد کلان، GDP کشور، اقتصاد خانوار، الزامات تولیدکننده و مصرفکننده و از همه مهمتر زنجیره تامین جایگاه بسیارمهم و اثرگذاری دارد. وقتی که تصمیم میگیریم چه در قالب شخصی و چه در قالب یک سازمان کالایی حمل کنیم، بخش مهم این است که به چند نوع سرمایهگذاری نیاز داریم.
سیدرضا حسینی ادامه داد: این سرمایهگذاریها، شاید به لحاظ مالی اساسی باشد اما به صورت پیشنیاز و پیشفرض ما باید سراغ تامین مالی برای خرید ناوگان هوایی و یکسری الزامات دیگری که برای شروع فعالیت در فرآیند حملونقل لازم است برویم. چیزی که از همه مهمتر است و صرفا با سرمایهگذاری مالی چه از لحاظ شخصی و چه از لحاظ تامین مالی از سازمانها و بانکها و حوزههای ذیربط امکانپذیر نیست، انتخاب صحیح سرمایههای انسانی یا همان رانندگان است.
قائممقام این شرکت تصریح کرد: با لختی مطالعه در حوزه بررسیهایی که در خصوص رانندگان در دنیا و دانشگاههای مختلف و سازمانهای معتبر انجام شده، تعداد کسانی که امروزه بر اساس تغییر فرهنگ خانوادهها و تفکر جوانها سراغ رانندگی به عنوان شغل آینده خود رفتهاند، بسیار کم شده است. منابعی اعلام کردهاند که در سال ۲۰۲۱ و ۲۰۲۲ ما حدود ۲.۶ میلیون نفر کسری راننده در دنیا داشتهایم.
حسینی افزود: کمبود راننده که مهمترین المان هدایت و راهبری یک سازمان حمل و لجستیک است، این طور نیست که برای شخص سرمایهگذار یا آن سازمان حملونقل اثر سوء داشته باشد و طبیعتا بر زنجیره تامین و اقتصاد جهان اثر میگذارد. در فاجعه کرونا دیدیم که چقدر حملونقل اثرگذار و اثربخش بود و نبود آن در بعضی مواقع به دلیل محدودیتهای کرونایی فجایعی را ایجاد کرد. موضوع کسری راننده یک بعد قضیه است و موضوعات بعدی که اهمیت این بزرگواران را در جامعه نمایان و گوشزد میکند، تاثیر آنها بر المانهای مختلف است.