هوای اصفهان در وضعیت فاجعهبار
یک فعال زیست محیطی به واکاوی دلایل آلودگی شهر اصفهان پرداخت.
به گزارش اکونگار به نقل از مجمع فعالان اقتصادی، محمد درویش، فعال محیط زیست در یادداشتی نوشت: اخیراً جلسه بسیار مهمی در تاریخ پنجم دیماه ۱۴۰۲ در فرهنگستان علوم ایران برگزار شد. فقط با نگاه به محتوای جدول - که برای نخستینبار علنی شده است، آشکار میشود کیفیت هوای اصفهان چند سال است که از مرزهای فاجعهبار گذر کرده و آنگونه که علی حاجیمرادی برای نگارنده نوشته به عمد رسانهای نشده و اغلب مردم اصفهان از آن آگاه نیستند!
با میانگیری از میزان آلایندگی پنج آلاینده، به دلیل خطرات جبرانناپذیر ذرات معلق نسبت به سایر چهار عامل آلاینده دیگر این مردم اصفهان بودهاند که در همه این سالها خطرناکترین هوا را تنفس کردهاند!
میزان ذرات معلق هوای اصفهان با عدد ۵۰۵۸۱ در برابر عدد ۷۵۰۸ شهر تهران، یعنی فاجعهای خاموش که ۷ برابر بیشتر از پایتختی است که سه برابر اصفهان جمعیت دارد! چرا؟
تاملبرانگیزتر آنکه از سال ۱۳۹۸ بر پایه همین پژوهش، بر لزوم جابجایی کارخانههای آلاینده از جمله فولاد، ذوب آهن، سیمان، ریختهگریها و آجرپزیها با سهم ۹۱ درصدی آلودگی ذرات معلق شهر اصفهان تاکید شده است، ولی دولتهای دوازدهم و سیزدهم با ممانعت از هر گونه انتشار این دادهها، از اجرای این ضرورت طفره رفتهاند.
اصفهانیهای شریف باید نشان دهند که نجاتدهنده را باید در آینه دید و یکبار برای همیشه نسبت به تراکم استقرار این حد افیونی از صنایع آلاینده، انرژیبر و آببر اعتراض کنند.
تازه به نظرم مردم اصفهان، اراک، اهواز، اردکان، یزد، آران و بیدگل، کاشان، نظنز، اردستان، میبد و ... باید خدا را شکر کنند که به دلیل شدت تحریمها و کمبود نقدینگی، بسیاری از طرحهای آلاینده و آببر مجال اجرا نیافتهاند؛ وگرنه این نظام ناتدبیر میتوانست حتی اردبیل، ساری، رشت، گرگان و ... را هم با کمبود هوا مواجه کند چه رسد به اصفهان. وای بر ما اگر سکوت کرده و منفعل بمانیم و وای بر شما مدیران کمی تا قسمتی محترم که ناکارآمدیهای مرگبار خود را زیر پوشش تحریم و دشمن و ابردزدی و بادربایی همچنان مخفی میکنید. یادتان باشد ماه هرگز و برای همیشه پشت ابر نمیماند.