مصائب تولید پروفیل آلومینیومی

به گزارش اکونگار و به نقل از دنیای اقتصاد، امیر داودآبادی، مدیرعامل شرکت مقاطع ریزان اراک، تولیدکننده پروفیل آلومینیومی در یادداشتی نوشت:

در حال حاضر تولیدکنندگان ایرانی به دلیل استفاده از ماشین‌‌آلات قدیمی که مصرف انرژی بالایی دارند، مزیت رقابتی خود را در زمینه انرژی نسبت به تولیدکنندگان خارجی از دست داده‌‌اند و برای بهبود شرایط تولیدکنندگان و کاهش مصرف انرژی باید مسیر واردات ماشین‌‌آلات پیشرفته هموار شود.

در کنار مورد ذکر شده چالش نوسان قیمت و کمبود نقدینگی از دیگر مشکلات صنعتگران در مسیر تولید است، اما بانک‌ها در این زمینه با تولیدکنندگان همکاری نمی‌‌کنند. عدم‌تخصیص بودجه، شرایط دشوار اخذ تسهیلات یا عدم‌اعطای وام به صنعتگران باعث شده تا آنها از نظر مسائل مالی تحت فشار باشند؛ به طوری که این مجموعه از شهریور سال گذشته تاکنون موفق به اخذ وام و تسهیلات از بانک‌ها نشده است.

اگرچه هم‌‌اکنون برخی شرکت‌ها مواد موردنیاز خود را از بورس کالای ایران و بازار آزاد تهیه می‌کنند و با مشکل کمبود مواد اولیه روبه‌‌رو نیستند، اما موضوع اصلی رقابت تنگاتنگ بین خریداران، نحوه عرضه و وجود خریداران عمده در این تالار صنعتی است که مشکل‌‌ساز شده است.

برخی مواقع به سبب خرید بالای واسطه‌‌گران، به ناچار باید مواد اولیه موردنیاز خود را از بازار آزاد با قیمت بیشتری تهیه کنیم؛ البته گاهی اوقات پیش آمده که قیمت بیلت آلومینیومی در بازار آزاد ارزان‌‌تر از بورس‌کالا بوده است.

همچنین در حال حاضر به دلیل عدم‌واردات رنگ‌‌هایی که برای رنگ‌‌آمیزی محصولات استفاده می‌‌کردیم، به ناچار از رنگ‌‌های ایرانی استفاده می‌‌کنیم اما قیمت و کیفیت رنگ‌‌های ایرانی بسیار متفاوت با رنگ‌‌های خارجی است. به عنوان مثال در گذشته با یک کیلوگرم رنگ وارداتی، سه کیلوگرم پروفیل را رنگ‌‌آمیزی می‌‌کردیم، اما اکنون با دو کیلوگرم رنگ، سه کیلوگرم پروفیل را به سختی رنگ‌‌آمیزی می‌‌کنیم، زیرا پوشش‌‌دهی محصولات ایرانی بسیار ضعیف و قیمت آنها بسیار بالاست؛ به طوری که اکنون قیمت رنگ به ازای هرکیلوگرم به بیش از ۱۰۰‌هزار تومان رسیده، اما دو سال گذشته قیمت رنگ به ازای هر کیلوگرم حدود ۳۰ تا ۴۰‌هزار تومان بود. همچنین قیمت روغن هیدرولیکی که از آن در دستگاه‌‌های پرس اکستروژن استفاده می‌‌کنیم، افزایش یافته و در مقابل کیفیت آن نیز کاهش پیدا کرده است، متاسفانه بسیاری از افراد روغن‌‌های مصرف شده را مجددا تصفیه و بسته‌‌بندی کرده و در بازار به فروش می‌‌رسانند.

در این بین باید خاطرنشان کنم در حال حاضر شرایط بازار برای پروفیل‌‌های آلومینیومی با مصارف صنعتی بهتر از پروفیل‌‌های آلومینیومی با مصارف ساختمانی است. اکنون مشتریان به دلیل قیمت پایین‌‌تر محصولات «PVC»، تمایل بیشتری به خرید آنها دارند تا پروفیل‌‌های آلومینیومی؛ البته باید گفت که کاهش پروژه‌‌های عمرانی و ساختمان‌‌سازی در سطح کشور، نقش بسزایی در به‌‌ وجود آمدن این رکود داشته است.

همین موضوع باعث شد تا زمانی که مشغول به تولید بودیم برای حفظ میزان فروش محصولات، بیشتر تمرکز خود را روی تولید پروفیل و مقاطع آلومینیومی با مصارف صنعتی بگذاریم.

جدای از این مباحث تولید در کشور ما مهجور واقع شده است و متاسفانه باید اذعان کنم که شرایط و وضعیت تولیدکنندگان کشور‌‌های همسایه اصلا قابل قیاس با تولیدکنندگان داخلی نیست، زیرا تا جایی که از طریق همکاران خود که در کشور‌‌های امارات متحده عربی و ترکیه مشغول به فعالیت هستند اطلاع دارم، شرایط آنها مناسب‌‌تر است.

این کشور‌‌ها با ارائه خدمات متنوع، تسهیلات و وام‌‌هایی با بهره بانکی پایین به تولیدکنندگان، کاملا از آنها حمایت می‌کنند. در صورتی که تولیدکنندگان ایرانی از این خدمات بهره‌‌مند نمی‌‌شوند و با مشکلات فراوانی دست و پنجه نرم می‌کنند.  اما جدای از مواد اولیه و نوسانات ارزی در حال حاضر این صنعت با دو معضل کمبود کارگر متخصص و ماشین‌‌آلات فرسوده، روبه‌‌رو است که هر دو باری بر دوش تولیدکنندگان ایجاد کرده است.

برای موضوع کارگران متخصص باید بگویم بسیاری از تولیدکنندگان در زمان شیوع بیماری کرونا برای حفظ نیروی انسانی باتجربه خود به‌رغم غیرفعال بودن خط تولید، اقدام به تعدیل نیرو نکردند و حقوق آنها را با زحمت فراوان پرداخت کردند اما سازمان امور مالیاتی کشور نه تنها این مورد را امتیازی برای تولیدکنندگان سختکوش لحاظ نکرده بلکه مالیات بیشتر از آنها اتخاذ کرده است.

در خصوص ماشین آلات فرسوده نیز باید خاطرنشان کنم اگرچه شرکت ما خوشبختانه برای تعمیر و نگهداری تجهیزات با مشکلی روبه‌‌رو نبوده، اما تولیدکنندگان ایرانی از ماشین‌‌آلات به‌‌روز و پیشرفته همچون کشور‌‌های همسایه استفاده نمی‌‌کنند. همین موضوع باعث شده تا میزان مصرف انرژی افزایش یابد و بالطبع قیمت محصول نهایی نیز روند صعودی به خود بگیرد.

باید گفت که حتی ماشین‌‌آلات جدیدی که اکنون در داخل تولید می‌‌شوند، مطابق طراحی‌‌های به‌‌روز نبوده و الهام گرفته از ماشین‌‌آلات قدیمی هستند. به هر حال متاسفانه اکثر صنایع از تجهیزات و ماشین‌‌آلات به‌‌روز بهره نمی‌‌برند.

به عنوان مثال کوره‌‌هایی که تولیدکنندگان بیلت آلومینیومی در کشور استفاده می‌کنند، سنتی بوده و نیاز به سوخت زیادی دارند؛ در صورتی که میزان مصرف سوخت کوره‌‌های جدید بسیار کمتر بوده و همچنین سوخت آنها برخلاف کوره‌‌های سنتی به طور استاندارد می‌‌سوزد.

با تمام موارد ذکر شده در خصوص راهکار‌‌هایی که می‌تواند باعث بهبود شرایط تولیدکنندگان و بازار مصرف شود باید گفت در گام نخست باید سازمان‌ها و نهاد‌‌های بالادستی میزان مالیات اعلام شده برای واحد‌‌های تولیدی را کاهش داده و برای آنها بخشودگی‌‌های مالیاتی در نظر بگیرند.

همچنین از تولیدکنندگان حمایت‌‌های بیشتر به عمل آورند و مسیر واردات ماشین‌‌آلات به‌‌روز را برای آنها تسهیل کنند. گفتنی است که میزان مصرف برق تولیدکنندگان سایر کشور‌‌ها به سبب استفاده از دستگاه‌‌های پیشرفته، کمتر از تولیدکنندگان ایرانی است؛ به همین دلیل استفاده از ماشین‌‌آلات به‌‌روز برای کاهش مصرف انرژی و افزایش کیفیت محصول نهایی هم برای تولیدکنندگان و هم برای کشور مفید فایده است.

همچنین به دلیل عدم‌ثبت‌سفارش رسمی بیلت آلومینیومی، تولیدکنندگان حقیقی برای تهیه مواد اولیه با مشکل مواجه بوده و واسطه‌‌گران با خرید عمده، سود‌‌های کلانی را نصیب خود می‌کنند؛ در صورتی که با ثبت رسمی و پیگیری سازمان‌های مربوطه برای فروش محصولات به تولیدکنندگان واقعی، واسطه‌‌گران دیگر نمی‌توانند به فعالیت خود ادامه داده و شاهد افزایش میزان تولید خواهیم بود.